Sabitlenmiş gönderi
"Yüzmeyi bilmiyorum” demişti bayan Flaubert. “ama denizi öylesine seviyorum ki.. Eğer bir gün intihar edecek olursam, belimi vapurun demirlerinden sarkıtıp kendimi denizin o sonsuz kollarına teslim edeceğim. İşte o zaman, deniz beni yavaş yavaş çekerken içine doğru, ben bir balık gibi süzülürken o duru suda, yüzmeyi bilmediğim için kendimle müthiş gurur duyacağım.”
Adam senin böyle ilk gündüzden
Sulayıp biçtiğin çayır çimen
Üç güne kalmaz tazelenir
Adam senin böyle kuşluk vakti
Ürküttüğün serçeler-iş olsun-
Akşama kalmaz unutur
Benim bir nokta kırılmışlığım
Gözlerimin ardında büyür durur
Aklım ıslıklarla türkülerle
Rüzgar saatleri evde tutamam
…
Sayfa 12 - Yapı Kredi Yayınları
Reader Follow Recommendations
İnsan sevgisi zaman zaman yalnızlığımızın boyutlarını aştı,zaman zaman da insanlar yalnızlığımızı birbaşınalığımızdan daha derin,daha dayanılmaz boyutlara iteledi.O zaman kentin denizlerini izledik.Dalgaların köpüklerinin sonsuzluğu anımsattığı bir zaman ışığında.Kuzey rüzgarının mavi-yeşile bürüdüğü suların yüzeyinde.O kentte kimse mutlu olmadı,ama kimse de mutsuz değildi.Çünkü kimse inanmaz mutluluğa.O kenttesin.Bana kış mevsiminin ve ölümlerin şarkılarını bırakıyorsun.
Sayfa 23 - Yapı Kredi Yayınları
