Naci!.. Sen ve emsalin ölmediniz, bir iki kazma darbesiyle oyulmuş bir çukura gömülmediniz; siz büyük Türklüğün, Müslümanlığın sinesinde hürmet ve saygıyla yaşayacaksınız!
Şimdi düşünüyorum. Şehit olursam ben de mi böyle solgun yapraklı birkaç kel ağacın dibine gömülüp terk edileceğim. Fakat bu ne kadar merhametsiz ve ne kadar feciydi.
Ey millet sen daha ne zamana kadar şehit verecek, şehitlerine ağlayan gözler göstereceksin?..
Hain, namert düşman Maydos'u yakıp yıkmakla sanki harp açısından ne fayda kazanıyordu. Bu öyle bir acı veren bir taarruzdu ki, harp meydanında cesur, kahraman askerlerimizin ateşleri altında zayıf ve aciz kıvranırken, onlara bir şey yapamamaktan kaynaklanan kötü bir durumdu. Fakat yazık ki, bu taarruz binlerce kadını yavrusuz, binlerce zavallıyı aç ve bî-ilaç bırakmıştı. İşte koca Fransız, İngiliz medeniyeti...
Ah, bu Rumeli, iki seneden beri ne facialar görmüş, hâlâ da neler görüyordu. Acaba bu zavallı İslam topraklarının kabahati ne idi?
Sayfa 202Kitabı okudu