Yıllar sonra bir Amin Maalouf kitabı okudum. Lise sıralarında yazarın üç kitabını daha okudum ve kalemini çok sevdim. Hepsini tekrar okumak istiyorum çünkü tekrar tekrar okunması gereken yazarlardan bence.
Israil Filistin'i alçakça bombalarken, soykırım arşı alaya çıkmışken, elimin Orta Doğu'nun yakın tarihini, nasıl bugünkü hale geldiğini anlatan bu kitaba gitmesi çok tuhaf oldu. Seçerken içeriğinden tamamen habersizdim. Mükemmel bir zamanlama oldu.
Lübnanlı yazar, bir dönem gazetecilik de yapmış, gözlem yeteneği son derece gelişmiş bir kalem.
.
.
Amin Maalouf kitapta, Orta Doğu'nun üzerinde oynanan oyunları, II. Dünya Savaşı sonrası ülkeler arası ilişkilerin nasıl geliştiği, soğuk savaş dönemi, Arap-İslam dünyasındaki kaosun nerede nasıl başladığı, bu kaostan kimlerin nasıl faydalandığı, Şii-Sünni çatışmaları, Orta Doğu'da yaşanan iç savaşları, darbelerle indirilen yöneticileri, cemaatleşme gibi daha birçok konuyu; eşzamanlı olarak Avrupa'da da yaşanan olayları anlatıyor. Bazılarına yetişemese de birçok tarihi olaya bir gazeteci olarak yakinen tanıklık etmiş. Mutlaka tanışmanız gereken bir yazar.
.
.
Sessiz bir ortamda, elinizde kağıt kalemle notlar alarak, araştırma yaparak okumanız gereken, biraz yorucu ama çok akıcı bir kitap. Tarihseverlere Gök Hanım tavsiyesi olsun.
Albert Camus gelip de yabancılaşmayı Oğuz Atay karakterlerinde görmeli :) Meursault ve Hikmet Benol. ‘Ben’ olamayan farklı farklı Hikmet’ler… Meursault’un kayıtsız yabancılaşması mı Hikmet’in gürültülü, saldırgan yabancılaşması mı… İki yazarı da çok sevsem de Oğuz Atay hep daha önde geliyor benim için.
Kitap boyunca elimde olmadan
