Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Güle güle, Paula, kadın olarak elveda sana.
Merhaba, Paula, ruh olarak hoş geldin.
“Paula” her şeyden önce yaslı bir annenin kızına bir veda mektubudur. “Paula” yazar için bir çeşit kendi kendini teselli etme, kendi vicdanıyla hesaplaşma, iç sesini dinleme çabasıdır. Duygular üzerine derin bir meditasyon kitabı.
Allende bu kitabından kurgudan
Moskova'daki uluslararası okulda eğitim gören Türkiyeli devrimciler. Askeri diktatörlüğün istihbaratçıları onların peşinde. Ve karlar üzerinde bir cinayet. Cinayet sorgusuyla başlayan iç hesaplaşma.
Oğuz Atay'ın "Tehlikeli Oyunlar" adlı romanı, Türk edebiyatının en önemli ve yenilikçi eserlerinden biridir. Roman, hayatın anlamını sorgulayan, varoluşsal bunalımlar yaşayan ve kendisiyle sürekli bir hesaplaşma içinde olan Hikmet Benol'un hikayesini anlatır. Atay, modern insanın karmaşık ruh halini ve toplumla olan çatışmalarını derinlemesine ele alır.
"Tehlikeli Oyunlar", bilinç akışı tekniği, ironik üslubu ve zengin diliyle dikkat çeker. Roman, bireyin iç dünyasını ve toplumsal baskıları ustalıkla işlerken, okurlara düşündürücü ve yoğun bir okuma deneyimi sunar. Atay'ın karakterleri, gerçeklik ve hayal arasında gidip gelen, sürekli olarak varoluşsal sorunlarla boğuşan insanlardır. Bu eser, yalnızlık, yabancılaşma, aidiyet ve kimlik arayışı gibi temaları derinlemesine işler.
Oğuz Atay'ın "Tehlikeli Oyunlar"ı, okurları hem güldüren hem de düşündüren, zengin ve çok katmanlı bir metin olarak, Türk edebiyatında özel bir yere sahiptir. Atay, bu romanıyla, edebiyatımızda mizahı ve trajediyi harmanlayan benzersiz bir üslup yaratmıştır.
Kalemiyle tanıştığım yazarların yeni kitaplarını okumak çok keyifli oluyor benim için. Bugün bahsedeceğim İki Kadeh Öykü, Gökhan Erdoğan’ın yazdığı özgün bir eser.
Yazarın üslubuna aşina bir okur olarak, yoğun ve etkili bir dil kullandığını söyleyebilirim. 2-3 sayfayı geçmeyen, birbiriyle ilintisiz gibi gözükse de aynı duygu durumlarında buluşan öyküler yer alıyor kitapta.
Topluma ayak uyduramayan -uydurmak istemeyen, hayatın zorluklarından bıkmış ve Tanrı’yla iç hesaplaşma yapan karakterler karşımıza çıkıyor. Günlük hayatta karşılaşabileceğimiz insanlar ve onların duygu durumları üzerine iç monolog tekniğine yakın çözümlemeler sunuyor.
Bol bol alıntı yapabileceğiniz, kısa ve çarpıcı bir kitap İki Kadeh Öykü. Bu türü sevenlere tavsiye ederim.
“Bir çocuğu kaybettiğinizi ne zaman anlarsınız? Tek bir anıdan müteşekkil olamaz, bu küçük aşamalarla gerçekleşen bir şey. Tuhaf, küçük değişiklikler, farkına bile varılmayan detaylar. Fakat mutlaka bir başlangıç noktası olmalı, aniden sıçrayan bir mesafe. Aile ve çocuk arasında bir uçurum. Bu uçurum bir kez oluştu mu kopuş sadece devam eder. Çünkü en başından yoktur, değil mi? Yoksa var mıdır?”
Hayatta Kalanlar metni ile tanıdığım İsveçli yazar Alex Schulman ile bu kez Malma İstasyonu’nda buluştuk. Sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim, metne hayran kaldım. Bu yıl okuduğum en iyi metinler arasında kendisi.
Üç ana karakterimiz mevcut, Harriet, Oskar ve Yana. Aralarında derin bağlar olan karakterlerimizle üç ayrı zamanda yolculuk yapıyoruz. İlmek ilmek açılan bir aile hikayesi anlatıyor bize yazar. Ama bunu öyle ustalıkla kaleme alıyor ki, kitap bittiğinde yazara hayran kalıyorsunuz.
Aile travmaları, çocukluk anıları, geçmişle hesaplaşma kavramlarını iç içe geçen kurgularla inşa etmeyi seviyor yazarımız. Çok derinlikli bir metin Malma İstasyonu, bir o kadar da akıcı ve yalın. Yazarın alameti farikası da bu bence. Ne anlattığından ziyade nasıl anlattığı.
Kitabın çevirmeni Zeynep Tamer’e de ayrı bir parantez açmak lazım. Kesintisiz güzellikte bir çeviri sunmuş okuyucuya.
Anlatmalara doyamayacağım, etkisinden çıkamadığım bir metin. Çok çok sevdim. Mutlaka okumalısınız.
Hayatta bazı kitaplara aylarca, yıllarca elimiz gitmez sebebini bilmeyiz çok okumak isteriz ama bir türlü okuyamayız.Bunun sebebi ihtiyacınız olduğu anda o kitabın size gelmesidir.
Derin bir şekilde cümleler, harfler beynimde yer edindi.
İnsanın ruhsal dünyasına farklı bir pencereden bakmayı sağlayan nadide bir kitap.Cümleleri okuyunca insanı iç hesaplaşma ve çocukluğa götüren bir dizi satır mevcut gibi geliyor.
Son sayfayı okuyunca anlıyor insan...
"Ben suçlu değilim, çocuğum".
