Neredeyse 1 haftadır yazmaya çalıştığım şiirim nasıl olmuş, yorumlayın.
UFUKTAKİ SEN
Karşımda güneş batıyor ufuktan
Güneşin rengi denize dağılıyor
Rüzgarlar esiyor başka diyarlardan
Kulağıma hafiften bir sesin tınısı geliyor
Herkes güneşin batışı izlediğimi sanarken
Oysa Seni
Üşüyorum..
Üşüyorum, içim sıcak dışım soğuk
Sanki yıldızlardan düşüyorum
Konuşamıyorum sesim boğuk
Buz kesmiş nefesim, üşüyorum
Sıra dağlar olmuş sanki koca devler
Yürüyorum karşıma çıkıyor evler
Evlerin penceresinde yalın alevler
Geçmiyor yürüyesim, üşüyorum
Gece sessiz, gece karanlık,
Puslu şimdi hava, isli-dumanlı
Anılar düşüyor aklıma bir anlık
Keşke diyor iç sesim, üşüyorum
Raskov.
Gérard de Nerval: üzerine bir inceleme.
Düş ile gerçeği tekleştirerek sürrealizm, romantizm ve sembolizm akımlarına öncülük etmiş nevrotik sanatçı. Hem şair, hem oyun yazarı, hem de seyyahtır. Oryantalizm’e arka çıkan ilk avrupalı seyyah. Fransız seyyahlar: la martine’in , flaubert’in, gautier’in, andre gide’nin doğu geleneğini sadece egzotik bulup kimlik olarak aşağılamayı tercih eden
Tamirci Çırağı
On yedi yaşında hayalleri ve umutları elinden alınan bir çocuktum. Mutsuzdum. "Mutsuzluğumun sebebi ne olabilir?" diye sürekli düşünüyordum. Liseye başladığım yıl, birçok Türk babasının oğullarını okula motive etme amaçlı söylediği, "Okumazsan seni sanayiye veririm" sözünü babam da beni motive etmek amacıyla söylemişti. Genelde
Sen
Sen ;
Nasıl da öyle bir anda , geriverdin hayatıma.
Aştın ,
Ne kadar aşılmaz duvar varsa
Evet , öyle bir anda
Pencereler açtın karanlık odamda
Aydınlandım , ısındım sıcağında
Gülüşlerim , iç çekişlerim oldun.
Sesin huzur oldu , en huzursuz anlarımda
Öyle ki ; bir ‘merhaba’ yetti günümü aydınlatmaya
Bilemezsin ,
Nasıl da alıştım hayatımda olmana
Günlerimi sevinçle kuşatan
Gülüşün , bakışın , sesin yoldaş oldu bana
G i t m e , sen hep kal yanımda
AlegriA
Varoş Çıkmazı Okurlarıyla Buluştu
