Bu korkunç mektuplar üzerine düşünürken, birden, Pursewarden’la, bütün öteki yazarlarla aramdaki ilişkinin gerçek anlamını rastgele buluverdim.
Biz sanatçıların, aslında, kovaları elden ele geçirerek bir yangına su taşımak ya da can kurtarma filikasını çekmek için yan yana dizilmiş insanlar gibi acınası bir insan zinciri oluşturduğumuzu anladım.
Kayıtsız, bağışlamasız topluluk adına o yalnız yaşamın iç zenginliklerini keşfetmek için doğmuş ve sahip oldukları ortak yeteneğin tıpkı kelepçe gibi birleştirdiği kesintisiz bir insan zinciri.
Çile
Gaiblerden bir ses geldi: Bu adam
Gezdirsin boşluğu ense kökünde!
Ve uçtu tepemden birden bire dam.
Gök devrildi, künde üstüne künde...
Pencereye koştum: Kızıl kıyamet!
Dediklerin çıktı. İhtiyar bacı!
Sonsuzluk elinde bir mavi tülbent,
Ok çekti yukardan, üstüme avcı.
Ateşten zehrini tattım bu okun.
Bir anda kül etti can elmasımı.
Sanki burnum
Toplama Kampı İşkenceleri
çin'in "eğitim" adını verdiği ama aslında her anlamda asimilasyon yapılan bu kamplarda birçok işkence uygulanmaktadır.
Kamplardaki bazı işkence yöntemleri ise şu şekildedir:
Yaz aylarında sadece iç çamaşırıyla sıcak taş üzerinde, kış aylarında da çıplak ayakla buz üzerinde bekletme
Elektrik şoku verme
Hastalık durumlarında
Sayfa 67 - Kaşgar YayıneviKitabı okudu
Her şeyi istila etmekle yetinmediler. Aynı zamanda vatanına ait olma duygunu da istila ediyorlar ki, yarattıkları gerçek hep seninle vatanın arasında olsun, vatanın sana hep bir yük, hep bir kelepçe, hep bir elem olsun diye. Ama sen bu kelepçesiz özgürlüğü bulamazsın, o yükü taşımadan duramazsın, bu acıyı hissetmeden mutlu olamazsın. Vatan hafizanda ve vücudunun hücrelerindedir ve her hareketinle daha da çok iç içe girip birbirlerine örülüyorlar.
Bu dinin devlet olması için herkes gücü oranında sorumludur. Allah'ın kendisine verdiği akü, beden, mal, mülk, diploma, makam, unvan, rütbe ne varsa. Gücünü İslâm için seferber eden insan öldürülür ama mağlup edilemez. Eline, ayağına kelepçe vurulur ama iç dünyasına girilemez.
Sayfa 182Kitabı okudu
Her şeyi istila etmekle yetinmediler. Aynı zamanda vatanına ait olma duygunu da istila ediyorlar ki, yarattıkları gerçek hep seninle vatanın arasında olsun, vatanın sana hep bir yük, hep bir kelepçe, hep bir elem olsun diye.
Ama sen bu kelepçesiz özgürlüğü bulamazsın, o yükü taşımadan duramazsın, bu acıyı hissetmeden mutlu olamazsın. Vatan hafızanda ve vücudunun hücrelerindedir ve her hareketinle daha da çok iç içe girip birbirlerine örülüyorlar.
Sayfa 45 - Mahmud Derviş, Gazze İçin Sessizlik: Alışılagelmiş Hüznün Günlüğü, Özgür Yayınları, 1. Baskı, Mayıs 2009, s. 45 (Yazılış Tarihi: 1973)Kitabı okudu
vatanına ait olma duygunu da istila ediyorlar ki, yarattıları gerçek hep seninle vatanın arasında olsun, vatanın sana hep bir yük, hep bir kelepçe, hep bir elem olsun diye. Ama sen bu kelepçesiz özgürlüğü bulamazsın, o yükü taşımadan duramazsın, bu acıyı hissetmeden mutlu olamazsin. Vatan hafızanda ve vücudunun hücrelerindedir ve her hareketinle daha da çok iç içe girip birbirlerine örülüyorlar.
Çok mu yalnızdık ya da çok mu savurgan. Belki de hayata fazla uzaktık. Fırtınalara dayanacak gücümüz olduğunu sanırken ufacık bir üfleme ile paramparça oluyoruz. İkilemlerimize eşlik eden iç kırıklıklarımızı kelepçe diye takıyoruz. Bunlardan çoğu zaman kurtulamıyoruz.
Sayfa 102Kitabı okudu
