"Anlamıyorlar, nazlanıyorum sanıyorlar.
Oysa hiçbir şey istemiyor içim."
~Oğuz Atay
İçim, ey içim. Bu yolculuk nereye?
Yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin..
Cahit Zarifoğlu
İçim içime sığmaz bilirdim,
Bin hevesi bir kursağa sığdırdı.
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
Üçüncü Şahsın Şiiri
gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
#yusuf
Yoruldum! Bir duvar kenarında oturup içim içimi yerken öylece suskun bir tavırla sokuldum içime.
Bir sokak çocuğu geçti önümden;durdu ve bana baktı(yalvarırcasına bir tebessüm bıraktı,yüzünde düşen bin parça idi.)
Ağladım! İçimde ki ateş daha çok Harlandı;yavaş yavaş süzüldü göz bebeklerimden narin göz yaşlarım.
Ama ne çare gelir elden.
Sokaklar git gide küçük çocuklarla doluyor içim acıyor onları görünce bakamayacaksanız ne diye doğurup sokaklarda dinlendiriyorsunuz yazık günah ya cidden..
Havanın dumanlı
Vaktin dar olduğu bir zamanda
Bu sözü , bir gül gibi bıraktın yüreğime:
“İçim, içime sığmıyor !”
Şimdi sana dairim
Ölesiye tutkulu
Ölesiye şairim