"Benim problemim buydu işte.Bir anlığına da olsa tam şu an kendimi bu binadaki herkesten geri çekmek istiyordum.Kendimi odama kapatmak,yorganın altına girmek ve hatta yastığımı da yüzüme kapatıp olabildiğince ulaşılmaz olmak istiyordum.Kilitli kapıların ardında ağlamak ama duyulmamak,karanlık odalarda başucuma bir mum yakmak ama görülmemek
İçinde yetiştikleri korku kültürünün kalıplarının farkında olmayan, insanı bir araç olarak gören, çocuklarına olduğu kadar kendilerine de saygı duymayan anne-babaları görünce içim acıyor. Kucaklarındaki o muhteşem varlıkların hayatlarını bilmeden mahvetmelerini görmeye dayanamıyorum.
Sabırsızım çünkü anne-babaların kucaklarında tuttukları sadece kendi çocukları değil, aynı zamanda benim ülkemin geleceği. Bu çocuklar, Türkiye'nin çağdaş uygar bir ülke olmasının anahtarı.