İçim Acıyor Bahçeye
ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum
ben bunca elin boşunalığını düşünmekten
bunca yüzün yabancılaşmasından
korkuyorum
Sayfa 98Kitabı okudu
İçim Acıyor Bahçeye
ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum
ben bunca elin boşunalığını düşünmekten
bunca yüzün yabancılaşmasından
korkuyorum
ben geometri dersini delicesine seven bir öğrenci kadar
yalnızım
ve sanıyorum bahçe hastaneye kaldırılabilir
sanıyorum .. .
sanıyorum .. .
sanıyorum .. .
Sayfa 98Kitabı okudu
İçim Acıyor Bahçeye
çiçekleri düşünmüyor kimse
balıkları düşünmüyor kimse
kimse
kalbi güneşin altında iltihaplanan
hafızası yeşil hatıralardan usul usul boşalan bahçenin
ölnekte olduğuna
inanmak istemiyor
ve bahçenin duygusu sanki soyut bir şeydir çürümüştür kendi yalnızlığında
Içim acıyor bahçeye
ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum
ben bunca elin boşunalığını düşünmekten
bunca yüzün yabancılaşmasından
korkuyorum
ben geometri dersini delicesine seven bir öğrenci kadar
yalnızım
ve sanıyorum bahçe hastaneye kaldırılabilir
sanıyorum .. .
sanıyorum .. .
sanıyorum .. .
ve bahçenin kalbi güneşin altında iltihaplanmakta
hafızası yeşil hatıralardan usul usul boşalmakta...
İçim Acıyor Bahçeye
ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum ben bunca elin boşunalığını düşünmekten bunca yüzün yabancılaşmasından korkuyorum ben geometri dersini delicesine seven
bir öğrenci kadar yalnızım
ve sanıyorum bahçe hastaneye kaldırılabilir
sanıyorum...
sanıyorum...
sanıyorum...
ve bahçenin kalbi
güneşin altında iltihaplanmakta
hafızası yeşil hatıralardan
usul usul boşalmakta.
Sayfa 98 - Çeviri : Makbule ArasKitabı okudu
İçim Acıyor Bahçeye
evimizin avlusu tenha
evimizin avlusu tenha
bütün gün kapının ardından parçalanma sesleri geliyor
ve patlama sesleri
komşularımız bahçelerinin her köşesine
çiçek yerine
şarapnel ve makineli tüfek dikiyor
komşularımız fayans havuzlarının üstünü kapatıyorlar
ve fayans havuzlar istemeye istemeye
gizli barut ambarına dönüşüyor
ve mahallemizin çocukları okul çantalarına
küçük bombalar dolduruyor
evimizin avlusu şaşkın
Sayfa 96Kitabı okudu
16-17 yaşındadır Furuğ, İçinde yaşadığı evi ve o evdeki yaşamı sonraları "İçim Acıyor Bahçeye şiirinde anlatır:
çiçekleri düşünmüyor kimse
balıkları düşünmüyor kimse
kimse
kalbi güneşin altında iltihaplanan
hafızası yeşil hatıralardan usul usul boşalan bahçenin
ölmekte olduğuna
inanmak istemiyor
ve bahçenin duygusu sanki soyut bir şeydir
çürümüştür kendi yalnızlığında
İşte bu çürüyen, ruhu ölen bahçeden kendisini çekip çıkarmak, kurtarmak için evlerine sık sık ziyarete gelen, edebiyatçı kimliğiyle Furuğ'a bir özgürlük umudu olan uzak akrabalan Perviz Şapur'la evlenme kararı alır. Çok büyük yaş farkı gerekçesiKitabı okudu
İçim Acıyor Bahçeye
çiçekleri düşünmüyor kimse
balıkları düşünmüyor kimse
kimse
kalbi güneşin altında iltihaplanan
hafızası yeşil hatıralardan usul usul boşalan bahçenin
ölmekte olduğuna
inanmak istemiyor
İçim Acıyor Bahçeye
sarhoş olup sonra
duvara yumruğunu geçiriyor
çok dertli, çok yorgun, çok umutsuz olduğunu
anlatmaya çalışıyor
o umutsuzluğunu da
kimliği, takvimi, mendili, çakmağı, tükenmez kalemi gibi
çarşı pazar dolaştırıyor
ve umutsuzluğu
o kadar küçük ki her gece
meyhanenin kalabalığında kayboluveriyor
Sayfa 96Kitabı okudu