Gölge etmeyin, başka ihsan istemez...
Sanki dünya soğuduğundan beri üzerindeyim.
Pangea ayrılırken diğer parçada kalmış sanki evim...
Şimdi okyanusa küfrü bassam, duyulur mu diğer kıtadan?
Yorulduysam suç mu yaşamaktan?
Kırık cam teorisinin deneme sürüşü gibiyim...
Bir iki camımız kırık diye,
Bunca hunharca darbe revâ mı haktan?
Tembelim, kabul...
Dağın başı bana gelsin isterim,
ISLAK
Islak... Verandada ayak bastığım fayans, duştan yeni çıkan saçlarım, barda yeni tanıştığım brienne'e sarıldığımda her yerim... ıslak... sırılsıklam... ne acayip kelime sırılsıklam ıslak kelimesinden türetilirken mutasyona uğramış radyasyonlu bir söylem gibi. Islandım... beynimi çürüten zehrimi almadığım her gece olduğu gibi bu gece de ıslandım.
Askerin Eşine Yazdığı Son MEKTUP
İyi Dinlemeler 🌼🌺🌼
youtu.be/ugrEvHhBgeA
canımın içi , birtanem, aşkım
‘keşke’ diyemeyeceğim kadar uzağım artık
başını göğsüme koyduğunda nefesim dolaşsın isterdim yüzünde
560 syf.
9/10 puan verdi
Perde Yavaş Yavaş Kapanmaktadır…
Serinin altıncı ama ilk yazılan kitabı. Yayımlanış tarihine göre ilerlediğim içim okuma sıram bu şekilde ilerledi. Aslına bakacak olursanız tavsiyeleri dikkate alarak ilerledim ve sanki böylesi yani yayımlanış tarihlerine göre okumak daha iyi.
Vakıf’ın altyapısının, psikotarihin nasıl oluşturulabildiğini görüyoruz.
Aslında hepsi bu.
Bu noktadan çıkan olay örgüsü, kurulan ilişkiler, yaşanan ve atlatılan badireler, ikili diyaloglar, ilerleme, ağzınızı açık bıraktıracak final…toptan kurgu; hakikaten hayran bırakacak cinstendi.
Serinin her kitabı çok lezzetli ama bunun tadı sanki bambaşka. Hari Seldon’ı çok yakından izlemek mi dersiniz, başlangıç, perdelerin açılışından dolayı mı dersiniz, olayların kafanızda bir yere oturmasının neredeyse tamamlandığından mı…bilemiyorum.
Ayrıca, bu ay, içim dışım vakıf oldu. Elimde bekleyen sıradaki seri bana bakıyor ben ona bakıyorum. Sabırsızlıkla buluşmayı bekleyen iki sevgili gibiyiz. Ancaaaaak, sıkılır ve araya başka kitap alırım diye düşünmeme rağmen, hemen sıradaki serinin son kitabı olan 
Vakıf İleri ye geçiyorum.
Hatta bu sondan dolayı da, içimde uzun zamandır hissetmediğim, sanki bir yoldaşlığın sonu hissi var.
Mete Yüzbaşının Mektubu
Canım, Birtanem, Çiçeğim, Aşkım
‘Keşke’ diyemeyeceğim kadar uzağım artık.
Başını göğsüme koyduğunda nefesim dolaşsın isterdim yüzünde
O kadar ısıtmak isterdim ki nefesimle sırtını
Keşke yüreğine en güzel aşk şarkılarını fısıldayabilseydim
Yapamadım aşkım
Kelimelerden utandım
Ellerim ellerini sevdi çiçeğim
Dudaklarım koynunu
Gözlerim