İzmirli Abdullah amca diye tanınan salih bir insan vardı.1945 li yıllarda genç bir delikanlı iken Adana’ya gitmiş.Sâmi Efendi hazretlerini sora sora arayıp bulmuş ve mânevî dersini o yıllarda almış güzel bir insan.O güzel insan, 1950’li yıllarda İstanbul’dan Medine-i Münevvere’ye hicret etti.Ömrünün sonuna kadar o kutlu beldede yaşadı ve o mübarek
Füsun, bütün bunların kocasını üzdüğünü düşünerek Feridun'a sokulunca içim yandı.
Sayfa 249Kitabı okudu
Uzadı türküler gece boyu
İçim de kor gibi yandı gözlerin
Yokluğun girdabım, kederden köyü
Yalnız bir rıhtım da kandı gozlerin
Sayfa 85 - hayat yayınlarıKitabı okudu
İflas Etmenin Yolları
Ey benim büyük milletim. Destanlar yazan, dünyayı dize getiren, tarihi boyunca daima özgür yaşamış eşsiz milletim. Seni özgürlüğe duyduğum kadar yüce bir saygıyla selamlıyorum. Oksijen kadar önemli, su kadar gerekli, atom kadar akıl almaz bir dehanın, gökyüzü kadar derin bir fedakarlık mucizesinin önünde eğilmekten onur duyuyorum.
Bunca yıldır
KashnaKitabı okudu
II
KALKÜTA'YA GİDİP BENERCİ'Yİ
NE HALDE BULDUM?
Ya yattı karanlık sulara
