Kısa bir süre sonra kaybettim babamı... İçim yandı... Yıllarca itiraz cümlem olan kelimeleri asıl şimdi söylemeliydim..... "Ah babam! Ne alakası var Allah aşkına... Ne biliyorum ki ben? Asıl şimdi ihtiyacım var söyleyeceklerine..."
İçim yandı serinliyeyim demicez!Yemicez abi yemicez!Yedirmicez!Yansın o içlerimiz biraz!tutuşsun!Ferahlamayalım!Kaldı ki bu zihniyetle savaşa girecez.Hani nerde islam ordusu!Ümmet olma bilinci!Nefsimizi o kadar şımartmışız ki daha pepsiye,
dondurmaya tav oluyoruz,satıyoruz kendimizi.Düşman silahıyla dost olmuş,kendimize doğrultmuşuz düşmana gerek kalmamış!Bu da bizim ayıbımız olsun hanımlar.. çocuklar bizim elimizden geçiyor, yıkayın ya hu kalplerini,beyinlerini.. işleyin,dokuma gibi dokuyun!şu düşmana karşı mücahitliği...Evi çekip çeviren,iç işleri bakanıyız yaparız,hallederiz biz bu işi..şu ürünleri sokmayın,sokturmayın eve.Boykot yapmak için illa inanmada şart değil vicdan olması kâfi.
Kitabı okurken İslamın içinde büyüyüp hafız olduğum halde böyle islam aşkıyla yanamadığıma yandı içim.
Kabe’yi gördüğümde hissettiğim şeyleri Julia Sena İslamın her evresinde tüm zerresiyle hissetmiş ve yaşamış.. Kitabın bazı bölümlerinde utandım bazı bölümlerinde sarılmak istedim Julia’ya ..
Julia Polonyalı ve Müslüman olmayan bir ailede büyümüş. Yaşadığı aile sorunları ve anne baba ayrılığı, annesinin psikolojik sorunlarıyla küçücük yaşta tanışmasıyla başlamış aslında hayat mücadelesi ..
Bu yaşadığı travmaların Müslümanlığa geçişinde rol olduğunu anlayabilmiş olması, bunun idrakinde olması karakterin gücünü koyuyor ortaya. Ve yaşadığı hayatı okuduğunuzda aynı cennete talip olduğumuzu ve aynı cenneti hak ediyor muyuz gerçeği dönüyor insanın zihninde..
Allah yolundan ayırmasın, düştüğünde sığındığı Allah ve Rasulü her zaman elinden tutsun inşaAllah ..
Ali, yezit zulmünün sesi çıkar semaya
Bu ne cefadır Allah evladı Mustafa'ya
Hüseyin attan düştü sahrayı kerbelaya
Cibril kurban haber ver Sultan-ı Enbiyaya
open.spotify.com/track/3XVd3Gu3S...
Uzak ilkbaharlar düşledim; sadece dalgaların köpüğünü ve doğumumun unutuluşunu aydınlatan bir güneş, toprağa ve her tarafta sadece başka yerde olma arzusu duyma derdine düşman olan bir güneş düşledim.
Kısa bir süre sonra kaybettim babamı. .. İçim yandı. ..
Yıllarca itiraz cümlem olan kelimeleri asıl şimdi söylemeliydim ...
"Ah babam! Ne alakası var Allah aşkına ... Ne biliyorum ki ben? Asıl şimdi ihtiyacım var söyleyeceklerine ... "