Hicran, gün ortasında öten bir horoz gibi,
Seslendi pek vakitsiz... İçim yandı ansızın.
Bir yaz yağmuru yağdı içime
içimdeki kederi serinletmeksizin
Kuruldu bir hikaye,
küçücük bedenimde.
Açarken ruhumun kapılarını,
içime çağırdım savaşları.
Çok uzun yağmurlar yağdı yüreğime.
Yabancı istilası altında,
kayıplar verdim büyükçe.
İlkel ve huzurluydular,
keşifler yaparken serap gibi şehirde.
Haşin ve minik bir çocuktum,
hiç büyümedim annemin gözünde .
Her adım atışımda,
ayağımı çarptım göremediğim yerlere.
HASTERİMSİN
Sen de benim içinsin
Mutluluk sevincimsin
Değeri biçilemez
Bitmeyen hasretimsin
Sana ulaşmak çok zor
İçim yandı sanki kor
Çok iyi düşün taşın
Bir çare bul n'olur
Sesini duymalıyım
Yüzünü görmeliyim
Sana zarar vermeden
Çok mutlu etmeliyim
Hatıralar kor bana
Bu hasretlik zor bana
Gelip geçse de günler
Seni görmek kâr bana
Sayfa 40 - 5.BaskıKitabı okudu
Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi
Güneşin batışını burda sevdim ben. Yeniden nefes almayı, yeniden doğanın kokusunu içime çekmeyi ve yeniden gülmeyi de burda sevdim ben. Yaşamayı öğrendim yeniden. Korktuğum şeylerin üstesinden gelmeyi, kafamdakileri boşaltıp evime rahat gidebilmeyi de burda öğrendim. Aylarca içerisinde bulunduğum korkuyu, endişeyi, kaygıyı, paniği de burda