Dişe Diş..
Renk'le Yekta sessizce yürüyorlardı. Renk'in yanakları kızarmıştı ağlamaktan -gerçi doğal hali de kızarıktı ya- mahcup bir şekilde yanyana yürüyorlardı Yekta'ya. Yekta gülümsüyor yanyan Renk'e bakıyordu. Renk bunun farkındaydı ve ona mahcup olduğu için bakamıyordu suratına. İçinden "Yine aynı şey oldu! Neden her zaman o haklı çıkıyor ya?
--içimden bir ses diyordu ki ...
"Bunların hepsinin elbette ki bir manası vardır. ..ama Sen anlayamıyorsun. Çünkü sen bir cahilsin ! Kafamdaki bütün sermayem ,bir öğretmen okulunun basmakalıp tekerlemeleri üzerine işlenmiş, karmakarışık birtakım hayallerden başka nedir ki ?.
Hatta İstanbul dan bir darülfünun (üniversite )şahadetmamesi de alabildin, Fakat sanki ne değişecekti? .Belki mecelle kaidelerini sende ezberleyecektin. Tek yabancı dil bilmeyen ,evlerinde kitaplıkları bulunmayan ,koltuklarının altında telif eserleri olmayan bir takım asık suratlı hocalar, sana dünya tarihinden ,iktisattan, coğrafyadan dersler vereceklerdi.O dersler, o takrirler ki,en kabadayısının özünü bir incir çekirdeğini sığdırmak kabildir.Sen,bir yabancı dil bile bilmiyorsun .Öğretmen okulu sana ne vermişse onu bir adım bile ilerletemezsin. Avrupaya tahsile gideyim desen ,seni kim gönderir ?.Memleketinde tek dikili ağacın ve bir yerde bir tek kuruşun bile yok...
Halbuki hem senin ömür çürüttügün o yarı kışla mekteplerin, hem dilsiz ,kitapsız, Fakat kof,asık suratlı hocaların arkasında, ne senin ,ne de onların bilmediğiniz başka bir alem var:
Bilgilerin ,fikirlerin,kültürlerin alemi. Insanlığın yüzyıllar boyunca biriktirdiği fikir sermayesi...Sen onun yolunu bulmalısın yavrum,onun kaynağını. ..
Sen anlamıyorsun ama,herşey ona dayanarak yürüyor. Terakkiler, medeniyetler ,hatta isyanlar,ihtilaller bile...
Sen kaynağı ara asıl kaynağı. .Bu kaynağa ya varır, ya varamazsın.Yahut da vardım zanneder, kendini bir şövalye sanırken, bu hayat sirkinde ömrünün sonuna kadar ,bir palyaço kılıcı sallar durursun.Ama öyle de olsa yol, gene kaynağa götüren yoldur. .Sen onu ara yavrum,sen suyu ara ...
Sayfa 210 - Remzi kitabevi..Kitabı okudu
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Sık sık başı ağrıyordu. Çok ders çalışmasına rağmen "anne çok çalışıyorum fakat unutuyorum" derdi. Bakkala birşeyler almaya gönderdiğimde ne alacağını unutuyordu. Not tutmaya başladı, not tutmasa unutuyorum diyordu. Keşke o zaman farkına varsaydım diye kendimi suçluyorum. Biz çok ders çalıştığı için belki zihni yoruluyor diye
