Yanıyor beynimin kanı,
Bilmem nerelere gitsem ?
İçime sığmayan canı
Hangi rüzgara eş etsem ?
Manifestom
Bulutları rüzgara tutulmuş, parçalı bir gökyüzü müydü gözlerin, yoksa perdesi kapanmış oyunlar mı incitmişti kirpiğinin ucunda bekleyen gözyaşını…
Buzlu gölde kalp yokuşunda, ellerinde içime yürüyen bir aşkın adımları vardı..
Zenb ile hemhal olan kader bizden yanaydı.
Ben tüm hudutlarını aşıp yurdunu bulan, Mahrem çizgilerinde örtünen sırlarıyla
Kaptan Yemeğe Çıktı ve Tayfalar Gemiyi Ele GeçirdiCharles Bukowski · Parantez Gazetecilik ve Yayıncılık · 20181,239 okunma
Gizli tutarak sevdim ahımı hicranımı.
Yıllar yılı gönlümü hayaliyle avutarak sevdim.
Her şarkıda hatırlayarak sevdim.
Çocuklar gibi bağlanarak sevdim.
Hasretini ateş yutar gibi içime çekerek sevdim.
Ümitlerimi rakıma meze yaparak sevdim.
Cama vuran her damlada hatırlayarak sevdim.
Anılarla yaşayarak sevdim.
Hayatıma küse küse sevdim.
Tutunduğum
Bilemiyorum, sen bilirsin...
Seni nasıl yürüdü saatler,
bir gece vakti...
Gözüm uzaklara istemez bakmayı,
yakını görmez zaten.
Göz görmez olmuş, akıl ermez,
tüm cevherlerini dökmüşsün
altında kalmayana ne demeli.
Maddeye anlam katan ruhtur...
Eşyalara değer veren onun maddi yönü değildir, ruhu oldukça değeri artar. Bazen hiçbir eşya değer bulamazken gözünüzde bazen çok ufak şeyler dünyalar kadar büyük görünür gözünüze.
Doymuş birisine ekmek alırsanız bu onun için bir anlam ifade etmezken, aynı ekmeği aç bir insana verirseniz dünyalar onun olur işte maddeye anlam katan budur.
Mesela babanızın son giydiği kazakta annenizin son giydiği yelekte belki kardeşinizin tişörtünde belkide eşinizin son yattığı yastıkta bıraktığı kokuya hangi kumaş hangi koku denk gelebilir. Ya da bazen milyonlarca kitap varken bir kitabı onlardan ayıran onu çok değerli yapan sevdiğiniz insanın okumuş olması her sayfasına onun ellerinin değmesidir şimdi bu kitabın değerinin üzerine hangi kitap eş değer tutula bilir.
Bu gün hayatımın en değerli hediyesini aldım...Annem...
Annemin ölene kadar parmağından çıkarmadığı alyansı...
Maddi değeri belki çok yoktur pırlanta yakut safir değil ama maddeye anlam katan ruhudur... Bazen susmamak yazdıkça yazmak isterim bazen bir kaç harf anlatsın beni derim, laf kalabalığı yapıp yorduysam sizi affola içime atamadıklarımı ifade etmek istedim...
Günaydın, hayırlı sabahlar🌿
/Es
Güldün, içime eğildi bakışlarım
Bayram günü kapımı çaldı çocuklar
Seher vakti güneşe bıraktı kendini
Gül yaprakları ne soldu ne eğildi o sabah
Hiçbir kimse hiçbir çiçeği hedef almadı
Herkes gölgelik yer buldu parkta
istek
Yanıyor beynimin kanı,
Bilmem nerelere gitsem?
İçime sığmayan canı
Hangi rüzgâra eş etsem?
Sayfa 33 - YKYKitabı okudu
