Insan olarak bizler özümüzden ve aslımızdan bihabersek ve ya uzak düşmüşsek kendi kendimize de yabancılaşmışız demektir. İçimizdeki ontolojik yükselme potansiyelini, içgüdüsel olarak daima hissettiğimiz için, "aynı katta" kalmak, bir süre sonra bizi sıkar, içimizi daraltır. Bu durumda, doğal olarak ortaya çıkacak duygu ve kaygının, dıştaki tezahürü çoğu zaman öfke olabilir. Kaynağa, õze, birliğe ve tevhide doğru yükselememenin öfkesi.