Evren aslında büyük bir beyindir... Hatta insandaki beyin sinirleri (nöronlar) ve evrendeki yıldızlara ilişkin fotoğraflar arasındaki inanılmaz benzerlik bilim insanlarının gözlerini kamaştırmıştır.
Ne muhteşem değil mi? Her şey, dışarıda olduğunu düşündüğümüz her şey, aslında beynimizin içindeki dünyamızda oluşmakta...
Bizse dışarıdakilerin peşinde koşarken, dışarıda gördüğümüzü sandıklarımıza kaynak olan içimizdeki asıl hazineden mahrum olmaktayız...
İroni bu değildir de nedir? Cahiliz cahil... Ve maalesef nankör... Bir ben var ki... Benden içeri...
Bağışlama içimizdeki olumlu tarafa ulaşmamız için hasret hissetmemiz gereken bir duygudur. Önce kendimizi bagislamaliyiz. Yaptığımız herseyin suçlusu biz değiliz yada bugünkü düşüncelerimizle o yaptıklarımızı yapmazdık. Hangisi doğru olursa olsun, şimdi kendimizi bağışlama zamanı..
İçimizdeki evren. Bilinçaltımız. Ve de gizli korkularımız, kuşkularımız, gizli hedeflerimiz, özlemlerimiz, kendimizden bile gizlediklerimiz, gizliden gizliye çağırdıklarımız...
1. TESADÜF DİYE BİR ŞEY YOKTUR.
Yaşadığımız her deneyimin ve hayatta karşımıza çıkan her insanın, bize bir mesajı vardır. Özellikle sorunumuz olduğunda, yanıtları bize verecek insanlarla karşılaşırız. Rastlantı yoktur. Ama bu rastlantılara nasıl yanıt vereceğimizi, bize iletilen mesajları algılayabilme kapasitemiz belirler. Yolumuza çıkan biriyle
Birincisi, dışsal şeyler zihnini etkilemez, her zaman onun dışında, devinimsiz kalırlar; bütün tedirginlikler içimizdeki düşünceden kaynaklanır; ikincisi, şu anda gördüğün her şey çok kısa bir zamanda değişime uğrayacak, artık var olmayacaktır. Senin kendinin de böyle ne çok değişikliğe tanık olduğunu sürekli olarak düşün. “Evren değişimdir yaşamsa kanı.”
Sayfa 56 - Yapı Kredi Yayınları 16. BaskıKitabı okudu
İs dünyasını içimizdeki mutsuzluğun net olarak yansıdığı bir yer olarak görüyorum kendimiz olmaktan çıkıyor sanki başka birinin hayatını yaşıyormuşuz gibi davranıyoruz..
Haz duygusunda günlük yaşamın tüm kaygılarının yok olması, arzuların ve duygusal ihtiyaçların ortadan kalkması, ismine Tanrı, doğa, evren ne dersen de, Bütünle bağlantı kurmuş olma hissi vardır.
Nous (tin) içimizdeki tanrıdır ve insan yaşamı tanrının bir parcasını içinde gizler....İnsan ya felsefe yapmalı ya da yaşama elveda diyerek burdan gitmeli;çünkü geri kalanlar sırf budalaca bir saçmalık ve boş laf gibi görünüyor...