Kitap Listesi (Alıntı Değildir)
KİTAP LİSTESI
1- Küçük Prens, Antoine de Saint-Exupéry
2- Martı Jonathan Livingston, Richard Bach
3- Hayvan Çiftliği, George Orwell
4- Don Kişot, Miguel de Cervantes
5- Define Adası, Robert Louis Stevenson
6- Genç Wearther'in Acıları, Goethe
7- Çavdar Tarlasında Çocuklar,', J. D. Salinger
8- Alice Harikalar Diyarında, Lewis
Şehir Dile Gelse ~Tahsin ATAMAN
"Gerçekten neden bu kadar gözümüzü hırs bürümüştü, içimizdeki neydi? Bu doğal olanı yok etme dürtüsü ve çevremize karşı bu kadar acımasız ve duyarsız olmaya ne zaman başlamıştık? Kim yerleştirmişti bu duyguları içimize?
Doğa'ya karşı nasıl bu kadar acımasız ve fütursuz olabiliyorduk?
İnsan, kendini her şeye hakim, mağrur görüp, nereden gelip, nereye gideceğini, unuttuğunda, doğa ve evren ile olan bağını kopardığında galiba bu kadar acımasız ve cahil olabiliyordu.
Bunun örnekleri tarihte de vardı. Kör cahil bir nesil gibi hareket etmeye ne sebep olmuştu? Daha fazlası, çok daha fazlası için sahip olduğumuz, oturduğumuz dalı kestiğimizi ne zaman anlayacaktık. Dal kırılıp düşünce mi?"
Sayfa 193 - Kepez Belediyesi Kültür YayınlarıKitabı okudu
İnsanların, bitkilerin, hayvanların, cansız varlıkların ve bir de eğer varsa göremediklerimizin de içinde bulunduğu bu Dünya gezegeninin kendi ekseni etrafındaki dönüş hızı ekvatorda saatte 1.670 km olarak hesaplanmış. Evet, yanlış okumadınız, saatte 1.670 km! Bu, ses hızından da yüksek bir hız manasına gelmektedir. Bir örnek vermek gerekirse,
Sayfa 12 - Yüzleşme YayınlarıKitabı okuyor
iyilik değil, insanlık evren için varolan tek doğru olabilir. iyilik toplumun doğruları değildir, iyilik insanın içindeki temiz ve saf yüreğin dışa vurumudur. olaylar, insanlar ve zaman bizi değiştirir bazen içimizdeki iyilik dışarıya çıkamaz. ama bu asla yok olduğu anlamına gelmez. herkesin içinde ufak da olsa iyilik vardır. ve bu iyilikler dışarıya çıkmak için can atar. karşılıksız yapılan bir yardım, söylenen güzel sözler, iltifatlar ve birinin hakkında iyi şeyler düşünmek bile içimizdeki iyiliği büyütür ve karamsarlığı azaltır. bu sayede hayata karışır mutluluğu her bir zerresine kadar hissederiz. çünkü insanın doğasında bu var, iyi birisi olmak.
Bizi yalnızlık hapishanesinden çıkarıp özgürlüğümüze kavuşturacak tek gardiyan yine kendimiziz. Fakat yalnızlığında bir tür özgürlük olmadığını kim söyledi? Yalnızlık, dış kalabalıkların içindeyken iç kalabalıkları seçme bilincidir. Dışımızda her geçen gün genişleyen bir evren olduğunu herkes bilir. Peki, ya o içimizdeki evren? O da gün geçtikçe ruhumuzun sınırlarına mı göz diker durur yoksa? İç daralması bir çeşit genişleme midir? Nereye kadar Haddini aşmaya devam edecektir bu içimiz dedikleri?
Sayfa 38Kitabı okudu
