Gerçekler değişebilir . Değişmesi zor olan şeyler ise , zihnimizin içindeki gerçeklerdir. Ve sanıldığının aksine , hayatı dışımızdakiler değil , tamamen içimizdekiler şekillendirir.
Sayfa 39Kitabı okudu
Umudumuz bu. Bir yandan ulusal çizgide olanların birleşmesi diğer yandan makam ve mevki hırsı olmayanların bu çizgidekilere desteğiyle bir kurtuluş umudu görüyoruz biz. Zamanımız daralıyor. Acele etmeliyiz. Sesimizi yükseltmeliyiz. Bu umudumuzu destekleyecek çok insan var ülkemizde, ülkesini seven, halka hizmetten başka düşüncesi olmayan.
Şehit anaları yanımızda.
Gaziler bizimle omuz omuza.
Çiftçiler, emekliler, işçiler, köylüler, PKK'nın tehdidinden bıkmış doğudaki halkımız, göç etmek zorunda kalıp batıya yerleşen ve de sefaleti oynayan halkımız, memurlar bizimle. en önemlisi gelecekten endişeli Türk Gençliği, en büyük güç! Daha ne istiyoruz ki, bundan büyük bir güç olabilir mi?
Bize karşı olanlar kim ki? Bazı medya ve bazı sermaye grupları kaç kişi eder ki? Sağdan saysanız soldan saysanız bir milyon. Onların destekçileri, makam ve mevki peşinde koşanlar, İmralı'dan medet umanlar, ülkeye değil başkalarına hizmet edenler, hepsi hepsi deyin ki on milyon. Türkiye on milyon değil ki seksen milyona yakın. Bizimle baş edebilirler mi? Şehit olan biziz, açlık sınırında yaşayan biziz, borçlu olan biziz ama bu ülkenin sahibi de biziz, hesabı soracak da biziz.
Zaman yok, kalmadı. İnanın acele etmemiz gerek birleşmek için, ulusal bir yapı altında toplanmak için. Kimseye ihtiyacımız yok bizim. Kimseden icazet almaya ihtiyacımız yok, biz bize yeteriz. Neyimiz varsa satar savarız, destek oluruz birbirimize. Ama bu içimizdekiler ortaya çıksın artık, çıksın ve de sesini bize duyursun.
Sesini halkımıza duyursun. Bir umudumuz olsun gelecekten. Güvenli bir ülke, güvenli bir gelecek bırakmak istiyoruz çocuklarımıza, başka dileğimiz yok.
İÇİMİZDEKİLER YAŞAMIMIZA YANSIR
Hepimiz ince bir yoldayız. Hepimiz, içimizdeki en yüksek nokta ile uyum içinde yaşamayı gayret ederiz. İnsanlığın ve kendilerinin zararına şeyler yapıyormuş gibi görünenler bile o anda yaptıklarının kendileri için en iyisi olduğuna inanırlar.
Sayfa 76 - AKAŞAKitabı okudu
Korkularımızın ardındaki bir gerçeklik de kuşkularımız elbette. Cevabını bulamadığımız sorular, bizi adım atma konusunda tereddütte bırakıyor. Bu fıtrat gereği hayatta kalma psikolojisinden kaynaklanıyor. Karanlıktan korkmamız, ışığın eksik olmasından ve orada ne olduğunu bilmememiz ve o bilinmeyenin bize zarar verecek olmasını düşünmemiz kuşkusuz. Bir cevap tüm soru işaretlerimizi giderecek, ve domino taşları misali bir bir dökülecek içimizdekiler.
İçimizdekiler...
- " (…) Mukaddes gâyemiz yolunda en zararlı insanlar, iman dairesinin dışındakiler kadar, belki onlardan daha ziyan verici olarak, dairenin içinde sanılan ve sayılan bazı tiplerdir..."
Sayfa 90 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
O vahşi atlarla beraber
Ah şu içimizdekiler
Sanki sökülürcesine,
Gitti gider.
Bize bir gün çelişkisi yetti
Dudağı yoran bir söze kırıldık
O vahşi beyaz at tutuştu yelesinden
Kaldığı yerden başlanır mı artık.
Hiç ayrılmayız derken bir ucundan
Aşk doğa yitirdiğimiz ilan aşktı
Ben sana kıydım, sen bana gücendin
Ve durduramadık o vahşi atı.
Budist-külliyattan oldukça beslenen esrik dizelerini karalamıştır bay Paz
Bahçe gerilerde kaldı.
Geride mi, ileride mi?
İçimizdekiler dışında başka bahçe yok.
Ne bekler bizi öte kıyıda?
Tutku geçişimdir:
- Öteki kıyı burada.
Işık kıyısız havada:
Prajnaparamita Öteki Kıyılardaki Kadınımız,
Sayfa 88
Evde sözsüz yaşıyorduk ve içimizdekiler beni korkutuyordu çünkü benimmiydiler bilmiyordum
Sayfa 22
