"Korku"yu okudum ve Stefan Zweig'in kaleminden soğuk, derin, ürkütücü bir hikaye izledim. "İzledim" kelimesini yanlışlıkla yazmadım, çünkü yazar o kadar başarılı anlatmış ki hikayeyi; okumadım, adeta izledim; hatta olayın içinde buldum kendimi.
"Bu kadar başarılı tasvir ve anlatış; uzun cümlelerle, fazla sayıda sözcüklerle olmalı herhalde" diye düşünüyor insan. Ama Stefan Zweig kısa cümlelerle, az sayıda sayfayla çok şey anlatmış bu eserinde de. Şiirde en sevdiğim, okumaktan en fazla haz aldığım şair, Özdemir Asaf'tır. Birkaç dizesinden oluşan şiirleri, birkaç milyon anlam içerir Özdemir Asaf'ın. Nesirde de en sevdiğim yazarlardan birisi Stefan Zweig.
Akıcılığı, kısa sürede eserin bitmesi, heyecan ve merak temposunun düşmeyişi; Stefan Zweig'in bu eserinde de mevcut. Ben de sözü fazla uzatmadan okudum, mükemmeldi; siz de okuyun diyorum...
