İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkûmdurlar.
Sayfa 7Kitabı okuyor
"Ve idam-ı ebedi zannettiğiniz ölüm, bir hayat-ı bâkiyeye tebdil edeceksiniz."
Sayfa 489 - Envar neşriyatKitabı okuyor
Demek ki geçici bir kırgınlık değil, kalıcı bir sürgündü: Bu onun idam hükmüydü, oysa yaşamayı seviyordu.
Sayfa 11Kitabı okudu
Rusya hükümetinin Manastır Ceneral Konsolosu Mösyö Rostkofski askerlere taarruza,rast geldiği yerde selam vermediğinden dolayı tektire hatta bir topçu neferini darba kadar varmıştı. Nüzhetiye Karakolu önünden geçerken orada bulunan jandarma neferi Halim, tanımadığından arz-> ihtiram etmez. Konsolos bunun üzerine kırbaçla yürür. Nefer de namus-ı
Sayfa 45 - İş Bankası YayınlarıKitabı okuyor
"İnsan keyfi istedi diye kötü olamaz..."
Sayfa 54
İnsanlar reddedilmeyi kolay kolay sindiremezlerdi
Atalarımızın avcı ve toplayıcı olduğu zamanlarda bir kabileden sürülmek idam cezasına çarptırılmaya eş değerdi. Bu sebeple insanlar reddedilmeyi dayanılmaz derecede acı verici bulurlardı.
Fonksiyonel MRI kullanılarak yapılan araştırmalar, insanın reddedilmeyle ve gerçek fiziksel acıyla yüzleştiği anlarda beynin aynı bölgelerinin aktifleştiğini ortaya koymuştu.
Sultan Vahidüddin, hemen İttihatçılar aleyhine harekete geçmemiş ve hatta bir süre Sadrazam Talât Paşa'yı, görevinden uzaklaştırmamıştır. Bu davranışlara belki de İttihatçıların hâlâ memlekette kuvvetli olmaları ve zayıf bir ihtimale göre de padişahın Talât Paşa'yı takdir etmesi sebep olmuştur. Bununla beraber padişahın, Talât Paşa hakkındaki takdir duyguları ve Talât Paşa'nın Almanya'ya kaçtığı sıralarda "Ah, Talât ile el ele verseydik şu devleti kurtarırdık" demesi ne derece samimidir bilinemez. Çünkü aynı padişah, Talât Paşa'nın önerdiği tayinlerin çoğunu uygun görmemiş, daha sonra da onun idam kararını yerinde bularak onaylamıştı.
Sayfa 6
Üstelik sürdüreceğim hayatın sona ermesinde üzüleceğim ne var ki?
şimdi dünyayla benim aramda bir sınır olduğunu kesin bir şekilde kavrıyordum. Hiçbir şey bana eskisi gibi görünmüyordu. Bu ışıklı geniş pencereler, bu güzel güneş, bu mavi gökyüzü, bu güzel çiçek artık bir kefenin rengi gibi beyaz ve solgundu.