Ben de Twitter’da görüp okuyanlardanım. Akademik bir metin gibi yoğun bir anlatımı yok. Bir çırpıda okunuyor. Altını çizdiğim yerler olsa da övüldüğü kadar beğenmedim. Daha derinlemesine ele alınabilecek bir konu pandemi sonrasında yazarın düşündüklerini derleyip bir an önce yayınlama ihtiyacından doğmuş gibi. Ayrıca acının gerekli olduğuna inanmıyorum, bu sebepten de beğenmedim. İnsan yaradılışı gereği acıdan kaçıp hazza ulaşmaya çabalayan bir varlık. Çağımız, acıyı “geçiştiren” ağrı kesiciler üretiyorsa elbette bundan faydalanacağız.
Kısacık ömrümde ne diye acı çekip bundan haz duymaya, ders çıkarmaya çalışayım ki? Palyatif toplumun bir parçasıyım, evet ve halimden gayet memnunum.
