Filozoflar gerçeklik üzerine düşünmede iyi oldukları için Platon onların sorumlu olmaları ve politik gücün tamamını ellerinde bulundurmaları gerektiğine inanmıştır. En ünlü eseri olan Devlet’te hayali bir mükemmel toplum betimledi. Filozoflar en tepede olacak, özel bir eğitim alacaklardı; buna karşılık yönettikleri yurttaşlar uğruna kendi dertlerini bir yana bırakacaklardı. Onların altında, ülkeyi korumak üzere eğitilmiş askerler, onlarında altında çalışan kesim olacaktı. Bu üç grubun mükemmel bir denge içinde olacağını düşünüyordu Platon; akılcı kısmının duyguları ve arzuları kontrol altında tuttuğu dengeli bir zihin gibi. Ne yazık ki onun toplum modeli son derece anti-demokratikti. İnsanları yalanların ve gücün birleşimiyle kontrol altında tutuyordu. Platon çoğu sanatı, gerçekliği yanlış temsil ettikleri gerekçesiyle yasakladı. Ressam görünüşleri resmeder, fakat görünüşler formlar hakkında aldatıcıdır. Platon'un ideal devletinde yaşamın her yönü, yukarıdan sıkı bir kontrol altında olacaktır. Bugün bizim totaliter devlet olarak adlandıracağımız şeydir bu. Platon insanların oy vermesine izin vermenin, yolcuların geminin dümeninde olmasına izin vermekten farksız olduğunu düşünmüştür- dizginleri, ne yaptıklarını bilen insanlara vermek çok daha iyiydi.
Aristokrat veya burjuva, dinbilimci veya metafizikçi, siyasetçi veya ahlakçı, dinci, felsefeci veya şair -bildiğimiz kadarıyla ideal'in sınır tanımaz tapınıcıları olan liberal ekonomistleri de unutmayalım- bütün ekollerden tüm idealistler, bütün o dev zekası, yüce fikirleri ve sınır tanımayan özlemleriyle, insanoğlunun, dünyada var olan tüm diğer
