Okur Takip Önerileri
Bir Eylül güncesi
MEVSİM DÖNERKEN
Ufukta pas tuttu birden bire yaz;
Gün çabucak geçti, akşam tez oldu.
Toz kaldırdı karşı yollardan poyraz,
Kopan yol uçları eklenmez oldu.
Akşam; sanki boşluk içime dolar,
Dağların cilası gittikçe solar,
Rüzgârda bir kadın saçını yolar.
Artık bu yollarda beklenmez oldu...
Sayfa 330
