Oncelikle Dickens, donemi mukemmel bir agizla anlatmis. İntikam, ask, kan ve fedakarlik duygulari verilmis ve duygularin betimlenisi saheser niteliginde. Cok guzel bir kitapti.
Sydney'e cok uzuldum, mukemmel bir karakterdi ve gercekten aski icin fedakarlik yapti ama yine de mutlu oldugunu, gozunun arkada kalmadigini dusunuyorum. Cunku imkansiz bir askti onunkisi ve ancak bu sekilde hatirlanabilir, hak ettigi degeri gorebilirdi. Asik oldugu kadinin mutlulugu icin her seyi yapti. Yine de boyle mukemmel bir karaktere, kitapta daha fazla yer ayrilabilirmis. Sydney Carton karakterinin gecmisini de okumak isterdim. Hatta ki onun mutlu oldugu, kendini iyi birisi olarak gorup ozguven ve ozsaygisinin oldugu birkac yer olsa tadindan yenmezdi.
Bayan Defarge her seyi intikam arzusu icin yapiyor ve asla da pisman degil, o kisinin masum olmasi onu ilgilendirmiyor. Giyotinin ve örgünün asla bir sonu gelmeyecekti. Ama benzer bir son yasayacagi hic aklina gelmemisti. Bu yuzden sonuna inanilmaz sevindim ki coktan hak etmisti.
