mumlar erimiş, çırılçıplak kalmış sanki kollarım
düşen kanatlarım rüzgârlarla savrulmuş,
nasıl da yıkıp geçmiş beni her şey
şu küçük dünyamda, güneşin gazabına
ve ege sularına yenilen İkarus ben miyim?
Gılgamış'tan Alice'e, Keloğlan'dan Horus'a, İkarus'tan Kırmızı Şapkalı Kız'a, Odysseus'tan Luke Skywalker'a varana dek tüm kahramanlar için bu kaçınılmaz yolculuk, sırça köşkten ayrılmayı gerektiren önemli bir görev çağrısıyla başlar. Görevi kabullenmek ilk eşiktir. Bu eşiği geçen kahraman, alıştığı dünyayı ardında bırakarak bilmediği yola girer. Bu eşik tüm insanlığın en önemli ortak yanıdır. Orada binlerce yıllık anlam arayışımız saklıdır..
Sayfa 118 - Mundi KitapKitabı okudu
Mood
"Baba, sen bir dahisin!"
İhtiyar gülümsedi. "Bilmediğim bir şey söyle İkarus.
Doğan ÇocukKitabı okudu
'' İnsan egosu ancak kibrinden yok oluşa düşme tehlikesini göze alarak tanrı benzeri bir konuma yükselebilir.
Kırılgan, insan eliyle yapılmış kanatlarla gökyüzüne çıkan ama bu sırada güneşe çok yaklaştığından düşen Ikarus öyküsünün anlamı da budur. ''
Thesseus, Kral Minos'un qızı Ariadne'yə aşiqdir. Evlənmələrinə izn verilməz, Thesseus qızı qaçırar. Kral çox hirslənər, labirintin sirrini Thesseusa verdiyi üçün Daedalus və oğlu İkarusu ora həbs edər. Onlar da çıxışı tapmazlar, amma labirintin üstündən uçan quşların tüklərini toplayıb mumla yapışdırıb qanad düzəldərlər. Qanadları taxıb uçaraq labirintdən çıxarlar. Daedalus, İkarusa deyər: "Çox alçaqdan uçma çünki dənizin nəmi qanadlarını ağırlaşdırar, uça bilməzsən. Çox yüksəkdən də uçma çünki günəş tükləri tutan mumu əridər". Hərkəs bu ağıllıca kəşfə görə onları alqışlayar. İkarus, alqışlardan aldığı zövqdən atası Daedalusun sözlərini unudar. Getdikcə yüksələr, günəşin istisi mumu əridər, dənizə düşüb boğular.
Əslində, çox şey danışır bu hekayə. İnsan alqışların sərxoşluğunda itirər özünü. Kibir, bir insanın içində düşə biləcəyi ən böyük tələdir.
Böylece, neye kalkışılırsa kalkışılsın, sonu yalnızca dehşete varacaktır, ve araçların ruhu bize iletilmediğinden, İkarus'un peşinden bizim de
düşeceğimiz ya da Phaeton'la birlikte uçuruma yuvarlanacağımız kesindir; bilimin geleceğine artık
inanmıyorum, insanın mutasyonu ikili bir kabus olduğundan, bizim soyumuzdan gelenler de bizim yok
olduğumuz kaosa ve ölüme kavuşacaklardır.
Sayfa 40
İkarus olduğunu hatırlıyor ve tam olarak bu yerde düştüğünü de, su yüzüne çıkmak için boş yere çabaladığını, böylece aşk tanrıçasının dindışı doğumunun gülünç mitini açığa çıkardığını ve yerçekimi ile krampa yenik düştüğü için derin suların nemli kumsalındaki istirahatle yetinmek zorunda kaldığını hatırladı.
Kendimi zihnimde güneşe fazla yaklaşan ve sonunda paramparça olup yanan İkarus olarak canlandırdım.
"Hiçbir yol yok, öyle değil mi? Bitti!"
"Bitti!" diye tekrarladı.
Acı acı gülümsedim. "Güneş, İkarus'un sonu oldu." Sonunda o da gülümsedi. " İkarus için bundan güzel bir son olamazdı."
"Bize kalan sadece sayılı birkaç anı mı şimdi?"
"Sayılı birkaç anı..." diye onayladı. "Sen nasıl istersen, öyle dolacak."
Sayfa 496Kitabı okudu
"...o zaman, kanatlarınızı açıp insanların ulaşamayacağı bölgelere uçun ve kanatlarınız Ikarus gibi güneşte erirse sizi tutmak için orada olacağız."
“Bunu yapma!” diye uyardı Ateş Lordu zehir saçan gözleriyle. “İyi biri olmam için onca zaman uğraştıktan sonra beni kışkırtma.”
“Sen cehenneme aitsin, İkarus.” Güldü ve onun sayesinde varlığını öğrendiği son anka kuşunu, avlayıp nagueli yaptığı, ruhlarını bölüştüğü, kanatlarını paylaştığı ilk ruh yoldaşını avuçlarının içine aldı. “Seni uyarmıştım, dengeyi korumak zorunda olduğunu söylemiştim. Çok aşağıdan uçarsan denize düşeceğini, yüksekten uçarsan güneşin yakacağını söylemiştim.”
Sayfa 26 - Martı yayınları, Hayvanların Tanrıçası Ugün.Kitabı okudu
Babam bir keresinde , "İkarus'un öyküsünü unutma" diye yazmıştı bana. " Güneşe uçmayı amaçlayan, belirli bir yüksekliğe varan, ama birdenbire kanatlarını yitirip enize düşen İkarus..."
Sayfa 16Kitabı okudu
Bu bizim hikâyemiz! “Ben İkarus kadar hırslı ve tutkulu, sen ise güneş kadar sıcak ve sonum olacak kadar güzelsin.”
Sayfa 273Kitabı okudu
