" Seni sana dokunmadan da sevebiliyorum. Sen bilmeden ellerim bu küçük ellerini sıkıca tutuyor, sen bilmeden gözlerim gözlerini alıp uzaklara gidiyor ve sen bilmeden ben seninle beraber oluyorum Lavin! Korkma benden. Ben sadece senin ateşinde yanan zavallı bir adamım. O ateşle boğuşurken sana nasıl dokunabilirim? Nasıl seni, kalbini, duygularını yok sayabilirim? Seni nasıl teğet geçebilirim? Sana olan aşkım da hiç bir kirlilik olmayacak, bu haliyle saf, tertemiz olarak kalacak. Kalması için elimden geleni yapacağım. Korkma! Ben bu kadar çok korkuyorken sen benden korkma. Birimiz cesaretli olmalı ki; aşkımız sonsuzluk yolunda dengesini kaybetmeden yürüyebilsin, birimiz bu yolda düşse de diğeri elini uzatsın. Biliyorum ikimizde üzgünüz ama üzgünlüğümüz, çaresizliğimiz, kederimiz üstün olmasın. Biz üstün olalım, aşkımız üstün olsun. Lavin, beni her şeye rağmen seviyor musun? Benim seni sevdiğim kadar çok seviyor musun?"
Kitabın adı: Ölüme Giderken
Yazar: Medine Afşin
-doğaçlama
Evet ikimizde dağıldık bir anda..
Beklendik bir şey değildi yaşadıklarımız.
Peki ya hırsımıza yenik düşüp yaşayamadıklarımız?..
-doğaçlama
İkimizde haklı, ikimizde suçluyduk..
Savunduğumuz da, savurduğumuzda 'Aşk'tı
Böyle bir anda hayatımıza katmamalıydık acısını..
Doğru bendim yanlışsa sen.İkimizde biliyorduk ki yanlış her zaman doğruyu götürürdü.
Aşk
Beni yak kendini yak herşeyi yak,
Bir kıvılcım yeter ben hazırım bak,
İster öp-okşa
İstersen öldür.
Aşk için ölmeli aşk o zaman aşk
Seni içime çektim,bir nefeste.
Yüreğim tutuklu,göğsüm kafeste.
Yanacağız ikimizde ateşte,
Bir kıvılcım yeter hazırım bak,
Allah'ım,Allah'ım,ateşlere yürüyorum
Allah'ım acı ile,aşk ile büyüyorum...
Beni yor hasretinle,sevginle yor,
Sevgisizlik ayrılıktan daha zor.
Dilediğin kadar acıt canımı,
Varlığında,yokluğunda yetmiyor
Varlığında yokluğunda yetmiyor...
"Barış Akarsu"