İnsanlara laf anlatmıyorum ikimizde türkçe biliyoruz ama anlatamıyorum türkçenin türkçe meali ne aq öztürkçe mi nedir yani daha mı detaylı anlatmam lazım anlamadım ki
"Sen su gibisin Ari. Su olmadan yaşayamam."
"Sende hava gibisin Dante. Hava olmadan yaşayamam."
"Sen gökyüzü gibisin."
"Sen yağmur gibisin." Gülümsüyorduk. Bir oyun oynuyorduk. İkimizde kazanıyorduk. Bu oyunda kaybeden yoktu.
"Gece gibisin."
"Güneş gibisin."
"Okyanus gibisin."
"Şafak gibisin."
"Seni seviyorum Aristo Mendoza. Bunu çok fazla söylediğimi düşünüyorsun. Ama bunu söylerken kendimi duymak hoşuma gidiyor." Omzuma yaslandı.
Orada, çölün sessizliğinde durduk, sonra Dante beni öptü. O anda evrenin merkezi olduğumuzu düşündüm.
Başkalarıyla, dayanışmacı, zenginleştirci ya da ezici, keyif verici ya da hiç hoşa gitmeyen, ilişkiler, tartışmalar, düşmanlıklar, karşıtlıklar, boğucu ilişkiler yaşarız… ya da hiç ilişki kurmayız.
Sonra günün birinde, bir başkası çıkagelir. Bana önyargılı bakmayan, karşısında rol yapmadığım, biri, önyargıyla yaklaşmadığım, herhangi bir yargıya hapsetmediğim biri, bana çok yakın, en yakınımdaki ama aynı zamanda bana özgürlük alanı veren kocaman bir alan sağlayan biri. Bir başkası. Aynı anda, hem olduğun kişiyle hem de ‘biz’le, ikimizde dost biri.
Bu şiiri üç yıl önce yazarken şunu düşünemedim şairin yanlızlığı hep olurda bu çiçeği büyüteninde yardakçısı daha çok olurmuş ya bunu bilemedim.
BÜYÜTÜYORDUK-
İkimizde büyütüyorduk.
Ben şiir büyütüyordum ya; sana.
Sense çiçek büyütüyordun da kime?
İkimizde taşıyorduk;
Ben şiirlerime sözcükler taşıyordum.
Sense çiçeğine su taşıyordun.
İkimizde telaşlıydık.
Ben şiirlerimin dizelerinde kafiye uyumu telaşında.
Sense çiçeğini kurutmamak telaşında.
İkimizde ,misafir çağırırdık
Bana misafir olan insanlar; Şiirlerime yorum getirsin diye.
Sana misafir olan kelebek ve böcekler;
Çiçeğine koku versin diye.
İkimizde büyütüyorduk.
Ben şiir büyütüyordum ya; sana
Sense çiçek büyütüyordun da ,kime?
İkimizde eşikteyiz. İçeri de ıssız, dışarı da. Sen geçtim sanıyorsun, ben kaldım. Bir uzun can çekişme.
Dudakların ağzımda gözyaşı mühürü… Ömür hanım öyle bir acı ki bu, ölen yaşayanla her gün ölüyor, yaşan ağlamadan kimseyi sevemiyor.
Bir şey var aramızda
Senin bakışlarından belli
Benim yanan yüzümden
Dalıveriyoruz arada bir
İkimizde aynı şeyi düşünüyoruz belki
Gülüşerek başlıyoruz söze
Bir şey var aramızda
Onu buldukça kaybediyoruz isteyerek
Fakat ne kadar saklasak nafile
Bir şey var aramızda
Senin gözlerinde ışıldıyor
Benimse dilimin ucunda
NAHİT ULVİ AKGÜN