"Bazen sanki karşılıklı iki kapısı olan bir odadaymışız gibi hissediyorum, ikimizde kendi kapı kolumuzu tutuyoruz ve birimizin göz kırpmasıyla diğeri hemen kendi kapısının arkasına geçmiş oluyor bile. Hele birisi diğerine bir söz söyleyecek olsa, diğeri kapıyı kapatmış ve çoktan gözden kaybolmuş oluyor. Birisi kapıyı tekrar açmak durumunda, çünkü bu kimsenin terk edemeyeceği bir oda. Birincisi diğerine benzemese bu kadar, sakin olabilse, diğeriyle ilgilenmiyormuş gibi davransa, o zaman odada yavaş yavaş düzeni sağlayacak. Ama bunun yerine o kapıda aynı şeyleri tekrar etmeyi sürdürüyor, hatta her ikiside bazen aynı anda kapının arkasında duruyor ve güzelim oda boş kalıyor. "
Gecenin karanlığında ışığıyla senin ve benim yüzümü aydınlatan bir ay belirdi ,ikimizde o an ı saklı tutmak için ayın güzelligini izledik bütün gece .O geceden geriye bir tek o ay kaldı .