Hiç de fena insanlar değillerdi. Yalnız boş bomboş mahluklardı. Yaptıkları münasebetsizlikler hep burdan geliyordu. İçlerinin esneyen boşluğu karşısında ancak başka başka insanları istihfaf ve tahkir etmek, onlara gülmek suretiyle kendilerini tatmin edebiliyorlar, şahsiyetlerinin farkına varıyorlardı...
Sayfa 20 - kültür yayınları