“Aşağıların da aşağısına indirdik” insanlık payesini, kendimizi, nefsimizi, vicdanımızı, merhametimizi, insafımızı, insanlığımızı, her neyimiz varsa hepsini bir dünya uğruna hiç ettik.
Ölmek için evvela yaşamak gerekir.
Sen ne kadar yaşadın ki bu kadar öldün çocuk!
Kâri, canım kâri. İnsan bilmek için söylemez, görülmek için gülmez ve sevilmek için sevmez sadece. Bazen unutmak için hatırlar, bazen özlemek için gider, bazen ve çoğu zaman hatta ölmek için yaşar.
“Fazla ciddiye almayın dünyayı, nasıl olsa içinden canlı çıkamayacaksınız…”
|Necip Fazıl Üstad
Nasıl bir cümle buu :((
Hiç gelmeyecek zannediyoruz ölüm meleğini, geleceğine inanıyor ama inandığımıza inanmıyoruz.
Ve zannediyorum ki insan yarımı tamamlamak için ölür. Hamken tam olmak, tamam olmak için ölür.
Yaşamak kimsesiz olmak demek aslında, yalnız kalmak demek yaşamak…
“Burası dünya, burada işler hep yarım kalır.”
|Hasan Aycın
İnsan gönlünü neye vermişse onda kalıyor gönlü. Hem gönül geniş, dünya dardır.
Biten bir şey için kendini bitirmenin bir anlamı yok. Zira her ölen planladıklarıyla ölüyor.
Gönül dünyada zindandadır. Demem o ki, gönlüm uçup gitmek istiyor bir hayalin ardından, bedenim engel oluyor ona.
Kendi kendisinden utanmayan
Yeryüzünde hiç kimseden utanmaz
-NEŞET ERTAŞ
Âdem o dur ki derdi olsun, âlemi aşsın
Dert odur ki derdin asıl sahibine ulaşsın
-EMİR FUAD
"İkra!"
Böyle başlamıştı Allah'tan insana olan ilk çağrı... İkra, insanoğlunun muhatap olduğu ilk emir, ilk direktifti. Zîra, okumak eylemiydi insanı erdem ile inşa eden...
Okuyamayanlar, anlayamazlardı...
İnsan muhatap tutulduğunda kendisinden ne istendiğini akıl edebilen tek yaratıktır.
Kendisine emir verildiğinde de o emrin
ne olduğunu ve niçin olduğunu akıl edebilen tek varlık yine insandır.
Sayfa 7Kitabı okuyor
