Reader Follow Recommendations
Annem zeki bir kadındı ve akıldışı teoloji ile gaddar politikanın, gözalıcı depresyonuyla kitapları, bilgiyi, yaşamı reddedişinin ortasında bir yerde, atom bombasının patlamasını seyretmiş ve dünyanın gerçek doğasının kütle değil, enerji olduğunu fark etmişti.
Ama enerjinin, yaşadığı sürece kendi doğası olabileceğini bir türlü anlayamadı. Kütleye hapsedilmek zorunda değildi ki.
Sayfa 69Kitabı okudu
Mükemmelin iyiyi öldürmesine izin verme!
Sayfa 112
“Yargılama filan yok Jale Hanım... Hak da, hukuk da yok... Gücün, yasa olduğu bir dönemden söz ediyoruz. Kılıcın, devletler gibi insanların da kaderini belirlediği bir dönemden...”
“O günden sonra kısa bir pazarlık neticesinde şakaklarını kahkaha tanrısına kiraya verdi.”
“Sağ omzundaki melekler defterlerini çıkarıp Tıbı'nın hayatındaki mutsuz günlerinin en babasını yaşayacağını not ettiler.”
“Vazifesini layıkıyla yerine getirecek nesillerin çelikleşmiş şuuru, ulusal varlığımızın yegâne teminatıdır.”
“Korkusuyla başa çıkmaya çalışırken aklını ziyan edenlerden... Korku mu dedim? Evet, korku insanı, acayip bir mahluka dönüştürebilir ama daha beteri ruhumuzu görünmez duvarları olan bir odaya hapsetmesi... Tutsak bir ruhtan daha fena ne olabilir? Korkuyla büyüyen gözler, korkuyla titreyen eller, korkuyla yaralanan benlik, korkuyla yarılan bilinç... Korkuyla büyüyen bir çocuk... Sokaktan, hayattan ve insanlardan çekinen bir çocuk... Serhazinlerin son temsilcisi Müştak Serhazin.”
“...şahane bir aşk, harcanmış bir hayat demektir... Çünkü gerçek aşk, acımasız bir sarmaşık gibidir. Nasıl ki sarmaşıklar sarıldıkları kocaman ağaçlar dahil etraftaki bütün bitkileri boğar, öldürürse aşk da kendisinden başka hiçbir duygunun yaşamasına izin vermez. Aşkta başarının, mutluluğun ve ahlakın yeri yoktur. Sadece acı ve güzellik... Gitgide tümüyle acıya dönüşecek bir güzellik. O sebepten final genellikle trajiktir... Ben de bu kurala uymuştum işte.”