Hukukun sorusu şudur: Falanca şeyi iyi mi yaptı, bunu o mu yaptı, hafifletici
nedenleri var mı, onu nasıl cezalandıracağız? Hepsi bu. Normal mi, anormal mi, saldırganlık itkileri var mı sorusuyla birlikte, hukuksal
olanın hukuksal olmaktan çıktığını, tıbbın alanına girdiğini görürsünüz. Beni tüm bu fenomenler ilgilendiriyor.
— Sizin iktidar diye adlandırdığınız şey bu.
— Evet. İktidar mekanizmalarının basit hukuksal, yasal aygıttan
çok daha geniş olduğu ve iktidarın çok daha fazla sayıdaki tahakküm prosedürleriyle uygulandığı kanısındayım.
— Bir hukuksal iktidar, bir de yine bir iktidarın işlediği hukuk
dışı var diyorsunuz. Tüm bunların ilişkisi midir iktidar?
— Evet, bunlar iktidar ilişkileridir. Biliyorsunuz, iktidar ilişkileri, devlet aygıtlarının bireyler üzerinde uyguladığı ilişkilerdir, ama
aynı zamanda aile babasının karısı ve çocukları üzerinde uyguladığı ilişkilerdir; doktorun uyguladığı iktidar, eşraftan kişilerin uyguladığı iktidar, patronun fabrikasında işçileri üzerinde uyguladığı iktidardır.
—Önemli şeylerden biri bence bedeni, sağlığı, normalliği ilgilendiren tüm bu kaygılarla burjuvazinin önce kendisi için, kendi
soyu, kendi çocukları, bu gruba dahil olan insanlar için ilgilendiği
ve normalleştirme prosedürlerinin diğer toplumsal tabakalara, özellikle proletaryaya yavaş yavaş uygulandığıdır.
— Bu olguya yön veren nedir?
— Burjuvazi başlangıçta esas olarak kendi sağlığıyla ilgilendi.
Bir anlamda, bu hem onun selameti hem de gücünün onaylanmasıydı. Ne de olsa, işçilerin sağlığı umursanmıyordu. On dokuzuncu
yüzyıl başında Avrupa’da tanık olunan korkunç işçi sınıfı katliamı
üzerine Marx’ın anlattıklarım hatırlayın. Dehşet verici barınma koşulları içinde yaşayan, yetersiz beslenen insanlar, erkekler, kadınlar, özellikle çocuklar, bizim hayal bile edemeyeceğimiz bir süre
boyunca çalışmak zorundaydılar: Bir işgününde on altı, on yedi
saat. Bu durum, korkunç bir ölüm oranına yol açıyordu. S
— Ya kişisel deneyiminiz?
— Kişisel deneyim mi? Denir ya, edebiyat, felsefe, biraz psikoloji, böyle şeyler... eğitimi gördüm, sonra, tıp eğitimi beni hep
cezbetmiş, hatta büyülemişti, sonra da... tembellik, meslek sahibi
olma, hayatımı kazanma gerekliliği felsefe eğitiminden sonra tıp
okumamı engelledi ama yine de bir psikiyatri kliniğinde, Sainte Anne’da özel statüyle çalıştım; 1955 yılma doğruydu, aşağı yukarı.
D. Cooper: “Istırap” ideolojisi “kişisel kurtuluş” ideolojisidir. En “ileri” teknikler bu alandadır: EST (Erhard Sensitivity Training), “transandantal meditasyon”, “yeniden doğuş terapisi”: Psikanalizin ve davranış teorisinin ardından, terapideki tüm bu “üçüncü güç”.
Uzlaşmalı analiz, “ilk çığlık” (primal scream) vs. Meksika’daki yoksullar için ithal edilen ucuz teknikler gibi. Pueblo’da şimdi “anti-psikiyatri” uygulanıyor... “Ben bir insanım, nesne değil” yazılı tişörtler satılıyor... İşte anti-psikiyatri reklamı.
...Deleuze, on yılı aşkın süredir
devam eden bir mücadelenin sürmesini sağlayan yeni kavramlar
geliştirdi.
— Hangi mücadele?
— Günümüzde kendini gösteren türden sorunların çözümü için
Marx’ı ve Freud’u mihenk taşı olarak almaktan kurtulmak. Ne Marx ne de Freud bu sorunların çözümüne uygundur; en azından
Avrupa’da görüldükleri biçimiyle. Yaklaşık on beş yıldır süren bu mücadelenin amaçlarından biri bu iki kişiliği kutsallıktan arındırmaktı. Sonra da yeni kategoriler, yeni araçlar bulmaktı. Oysa Lacan, çok şey icat etmiş olmasına rağmen, Freudcu alanın içinde yer alır; bu da onun yeni kategoriler yaratmasını engeller.
"Tanrının bana merhum eşinin tüm
özelliklerini taşıyan, böylelikle ondan ayırt edemeyeceğin bir kadın
yaratmamı sağlayacak bir güç verdiğini hayal et. Onu yeniden yaratmamı ister miydin?"
Hasta kısa bir süre sessiz kalmış, ardından
ayağa kalkıp "Hayır, teşekkür ederim doktor” deyip doktorun elini
sıktıktan sonra yeni ve normal bir hayata başlamak üzere ofisten ayrılmıştı.”
Bu örnekteki hasta, gerçekten de aynı kadını yaratmaya
çalışmış olan Scottie'nin yapamadığı şeyi yapmış, yani merhum eşinin bütün olumlu özeliklerine sahip başka bir kadın bulmak mümkün olsa da, ondaki o künhüne varılmaz objet petit a'yı yeniden yaratamayacağını idrak etmişti.