Yaşamımı değiştirecek bir şeyler yapmak, çok çalışıp işimde ilerlemek, yazı yazmak, hatta aşk yapmak için gerekli irade gücünü bulamıyorum kendimde. Bana ne oldu bilmiyorum.
Şimdi sırf bizi tehdit ediyorlar diye gerileyecek, bütün kalkınma umutlarımızı yitirecek miyiz? Ulus için doğru yol nedir? İlerlemek istemekle kime haksızlık ediyoruz? Başkalarının sırtından mı geçinmek istiyoruz? Küba'lılar olarak istediklerimiz nelerdir? Biz başkalarının alın teri ile değil, kendi alın terimizle yaşamak istiyoruz.
Biz başkalarının zenginlikleri sayesinde değil, kendi zenginliklerimiz sayesinde, milletimizin bütün maddi ihtiyaçlarını tatmin etmek için yaşamak istiyoruz, ve buradan başlıyarak ülkemizin diğer meselelerini halletmek, eğitim, sağlık, eğlence dâvâlarına çare bulmak kararındayız. Bütün bu milyonları nasıl ve nelere harcayacağımızı size başka bir arkadaşımız konuşmalarından birinde anlatacaktır. Bu milyonları, yalnız nasıl değil, ayrıca niçin bu seçtiğimiz yolda sarfedeceğimizi de anlatacaktır.
Yaşam okulunda bir ömür süren yolculuktur öğrenmek, o yüzden acele etmek yerine doğamızla yavaş yavaş, derin bağlar kurarak ilerlemek bu yolculuğu daha da anlamlı kılacaktır.
Basit durum nevrozları, anlaşılır nedenlerden ötürü bir çatışkı ortamını bilinçli olarak çözemeyen, yani, çatışkının varlığıyla ve yapısıyla yüz yüze gelemeyen ve bu nedenle açık bir karar veremeyen sağlıklı insanlarda görülür. İki nevroz türü arasındaki belirgin farklılıklardan birisi, durum nevrozundaki terapi sonuçlarındaki büyük kolaylıktır. Kişilik nevrozlarında terapi büyük zorluklar altında ilerlemek zorundadır ve sonuç olarak uzun bir dönemi, bazen hastanın iyileşmeyi beklememesine yol açacak kadar uzun bir dönemi kapsar; ama durum nevrozu oldukça kolay çözülür.
Hayatı hızlı yaşayıp tüketmek kimine mantıklı kimine değil,bana göre hiç değil."İnan Başarırsın","Yarın her şey güzel olacak inan!" gibi bayat laflar barındırmayan bir kitaptı benim için ve alıntı çizmeden duramadım cidden.İçindeki resimler ise kitabın başta belirttiği gibi uzun uzun bakmalıktı...Kendimi olduğumuz gibi kabul etmemiz gerekiyor yoksa bir ilerleme aşamasına geçemiyoruz.İlerlemek istiyorsak hatalarla ilerleyip ve bunlarla ilerlerken bu hatalardan ders çıkarmalıyız,"Neden bunlar benim başıma geliyor " demek yerine "bundan ne ders çıkarmalıyım" demeliyiz.Yükselmek için önce düşmeliyiz,kimseyle bir yarışın içinde değiliz...Başkası olmayı istemek yerine bir "ben" oluştumalıyız...