Paul Auster tarafından yazılmış, Archie Ferguson'un çocukluk ve genç yetişkinlik dönemini izleyen ilginç bir kitap. İşin püf noktası, bu 800+ sayfalık kitapta dört paralel hikaye olması. Her hikaye benzer çizgiler izliyor, ancak hikayenin kahramanı Ferguson her hikayede biraz farklı olaylar yaşıyor ve bu nedenle hayatı çok daha farklı bir yöne evriliyor. Hikayelerden birinde babası erken öldürülüyor, diğerinde ise kendisi erken öldürülüyor ve böyle devam ediyor.
Bu garip edebi mekanizmanın gerekliliği ancak kitabın sonunda açıklanıyor, ancak bunu pek ikna edici bulmadım. Hikayeler ilginç sayılır ve 50'ler ve 60'lar civarında New York'ta yaşayan genç bir Yahudi çocuğun hayatını anlatıyor, ancak bu dört hikayeyi birleştiren güçlü bir sebep yok ve kısa sürede bu mekanizma sadece bir edebi hileye dönüşüyor.
Okuyucuya her hikayeyi bağımsız olarak okumasını öneririm, böylece takip etmesi kolay olur; kitabı sıralı olarak okumamakta yarar var. Her bölüm, paralel yol numarası ve o yol için bölüm numarası ile işaretlenmiş, bu nedenle takip etmesi kolay.
Yazarın 20. yüzyıl ABD tarihinin bu heyecan verici ve değişken dönemine dair tasviri kendi başına keyif verici, ancak tüm bu edebi mekanizma ağzımda buruk bir tat bıraktı. Paul Auster’i geçtiğimiz günlerde kaybettik, bu yüzden son kitabı Baumgartner’i okumakta yarar var, önceki kitaplarını da düşünğrsek oldukça yaratıcı bir yazar ve maalesef artık başka kitabı olamayacak
Korkuların En Derin Kuytusu
Birbirinden farklı onlarca hikâye ve tek tema: Korku... Oldukça ilginç ve farklı tarzlarda yazılmış, farklı yazarlardan farklı korku öyküleri. Oldukça zengin ve ufuk açıcı olmasının yanında bir o kadar da korkutan bir antoloji... Korku öğesi ve öyküleri hep dikkatimi çeker ve okumaktan pek keyif alırım. Böyle bir eserin oluşturulmuş olması ve hâlâ dilimize çevrilmemiş eserleri olan yazarlardan kısa hikayeler okumak çok değerliydi. Ben oldulça beğendim genel olarak hikayeleri ki hepsi de özenle seçilmiş seçkin hikayelerdi. Ama biri var ki (Cehennem Güvercinleri) beni oldukça fazla gerip korkuttu. Belki bunun sebebi gece geç saatte okumam ve yalnız olmamdı lakin diğerlerine nazaran Cehennem Güvercinleri beni beklediğimden de fazla korkuttu. Böylesine güzel bir seçkinin bitmesine üzüldüm, bu kadar değerli yazarların birbirinden farklı korku hikâyelerini barındıran bu değerli Antolojiye sıkı sıkıya bağlanmıştım. Her güzel şeyin bir sonu vardır ve Sonu ise iki güzel hikaye ile bitti. Birisi de çok sevdiğim Stephen King'in Yağmur Mevsimi adlı hikayesiydi. Çok severek okudum ve okumanızı tavsiye ederim. Esenle kalınız.
Bilimin sıkıcı olacak derecede ciddi ve imkânsıza yakın derecede zor bir uğraş olarak görülmesi yaygın bir durum. Bu yüzden çoğu zaman en iyisinin bilimi bilim insanlarına bırakmak olduğu düşünülür. Çoğu insan siyaset üzerine az çok fikir yürütür, pek çok insan kendince şiir ya da öykü yazarken bilim genellikle girilemeyecek ya da girilmemesi
Kitabın herhangi bir inceleme yada alıntılarını okumadım. Sadece isminden yola çıkarak hayata dair çıkarımlar, dersler, öneriler vereceğini düşünerek listeme koymuştum. Bu dediklerimi daha detaylı sunuş kısmında bulabilirsiniz. Ancak benim asıl dikkatimi çeken kısım alıntılar yapılan alimler, filozoflar ve yazarlar listesi. Başta Abdulkadir
Paul Auster'dan Anı ve Hikaye Parçaları
Paul Auster'ın "Kırmızı Defter"i, yazarın anılarından, gözlemlerinden ve hikayelerinden oluşan bir derleme. Kırmızı bir deftere notlar alan Auster, bu deftere farklı zamanlarda yazdığı metinleri derliyor ve okurlarla paylaşıyor.
Kitap, dört ana bölümden oluşuyor:
Neden Yazıyorum?: Yazarlığın anlamı, ilham kaynakları ve yazma
·
Not rated
İçimdekiler: 'Burada olduğumu kimseye söyleme'
Einstein, bir konferans için yola çıktığında, gideceği adresle ilgilenmez, çevresindeki herhangi birinden öğrenir öğrenemez ise de bir çaba göstermezmiş. Bir konferans için yola çıkmış. Bir gün önce başlamış olan konferans için, konuşma yapacağı gün havalimanına inmiş.
Taksi durağında bekleyen taksiciye yanaşıp, üniversiteye gitmek istediğini
