İlhan Doğan
@ilhandogan
Ankara Üniversitesi/ Hukuk Fakültesi
12 Şubat
22 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Saatler göstermez artık zamanı
Vakitsiz takvimler, günü yıl sayar
Gönlümün terk edilmiş, viran hanı
Saraya döner yanımda olsa yar
Kırıldı sazımdan çıkmıyor tını
Ağardı saçım döktü boyasını
Hurda ettiler bendeki altını
Perişan ömrümde kalmadı ayar
Yaşamın zerresi, zerreye zalim
Döndü yuvasız kalan kuşa halim
Bucaksız denize düştü hayalim
Arayıp bulamam gezsem bin diyar.
Çığlar koptu can bildiğim dağımda
Yalan dinlerken solmuşum gezerim.
Doğru bildiğim;hayat odağımda
İçimdekiyle dolmuşum gezerim.
Duygudan arınmış sevdalar bile
Yüreği olanlar çekiyor çile
Lafta herkes haklı kolaymış dile
Çağın haksızı olmuşum gezerim.
Ben farklıyım diyip aynılaşanlar
Sevildiğinde suçlayıp şaşanlar
Bahanelerle vicdanı aşanlar
Kör bir çağa hapsolmuşum gezerim.
İ.D.
Yalnız sana tutsağım her halinle
Ömrüm müebbet yerse bile gitsin
Çöl gönlüm bahar olur hayalinle
Gönlümü sensiz at yele gitsin
Hayatın gördüm bir tek stresini
Seninle buldum huzurun adresini
Silmem,dinlemem geçmişin sesini
Geçmişini bırak sal sele gitsin
Belki ben hiç bilemedim sevmeyi
Gerçekten iyi değilim demeyi
Ne yaşadımsa unuttum gülmeyi
Mutluluk, huzur varsın ele gitsin.
İ.D.
Okur Takip Önerileri
Bahar gelir senin olduğun yere
Kalbim o yüzden şen şakrak dolaşır
Gözüne vuruldum bilmem kaç kere
Kirpiğinde keskin mızrak dolaşır
Güzelliğine şiir mi buluna?
Bütün çiçekler serilsin yoluna
Sensiz günüm bedel ışık yılına
Canım viran gezer helak dolaşır
Hep ağlattı elbet güldürür felek
Sen benim haktan duamsın, tek dilek
Varlığın huzurdur, cemalin melek
Aynaların sana tutsak dolaşır
İ.D.
Dört mevsim gönlümde yaşadım kışı
Sinemi kaplayan karlı dağlarmış
Sevda bahçemin hiç kalmadı yaşı
Bende çöl çorak ellerde bağlarmış
Sensiz dost belledim tüm geceleri
Ölüm gibi hissettim niceleri
Ne yaşadın bilmedim önceleri
İnsan bilmediğine de ağlarmış
İ.D.
Resmin gördüm bakıp aya
Sensiz ufukta tan kaldı
Bak! başım düştü belaya
Sensiz dertle yatan kaldı
Şimdi kaldım tek başıma
Zehir karıştı aşıma
Ben mutsuz girdim yaşıma
Sensiz ölü bir can kaldı
Hayatın tadı kalmadı
Neşenin adı kalmadı
Kalbin inadı kalmadı
Sensiz ömrüm hicran kaldı
Dört yanımı keder sarmış
Bildim baharım da karmış
Sevda yüreği yakarmış
Sensiz yürek hazan kaldı
Sensiz su aktı geriye
Artık akmaz ileriye
Su muhtaçmıs o periye
Sensiz sular tuğyan kaldı
İ.D.
Duyun sesimi
Molozlar altında bütün hayallerim çalındı
Ölüm doludizgin gelirken duyun sesimi
Her şeye kader dediler, akıllar alındı
Tedbirsizliğe terk ederken duyun sesimi
Beklerken baba kızı binlerce yaş döküldü
Ortadan koptu kalbim ilmek ilmek söküldü
Gamı kederi yüklemekten sırtım büküldü
Sırtımda dünyayı taşırken duyun sesimi
Beton karanlıkta daraldı göğüs kafesim
Avaz avaz bağırıyorum çıkmıyor sesim
Kanıyor tüm yaralarım, duruldu nefesim
Hayata tutunmak isterken duyun sesimi
İ.D.
Beni öldürmeye yeter bakışın
Kabrime gözlerin bakıp götürsün
Sensizlikle değil beni ilk yakışın
Yalnızlık ruhumu yakıp götürsün.
Razıyım senden gelse de zehire
Sevdamdan bir zerre vermedim fire
Hasretin yağmur, karışır nehire
Gözyaşım Terme'yi akıp götürsün.
İ.D.
Aşk için yazdığım bütün şiirler
Güzelliğinin karşısında azdır
Hiç gülmedin sen, hep astın yüzünü
Acıdan duyduğun nasıl bir hazdır?
Sanma ki her yanım günlük güneşlik
Sensiz çöller bile bana ayazdır
Bir defa da olsun seni kırarsam
Giyeceğim kefen sütten beyazdır
Dışarda lapa lapa kar yağsa da
Gülüşün ömrüme yanık bir yazdır
Aşkımı anlatan bütün dizeler
Ne düş, ne mübalağa ne mecazdır
İ.D.
Aşk için yazdığım bütün şiirler
Güzelliğinin karşısında azdır
Hiç gülmedin sen, hep astın yüzünü
Acıdan duyduğun nasıl bir hazdır?
Sanma ki her yanım günlük güneşlik
Sensiz çöller bile bana ayazdır
Bir defa da olsun seni kırarsam
Giyeceğim kefen sütten beyazdır
Dışarda lapa lapa kar yağsa da
Gülüşün ömrüme yanık bir yazdır
Aşkımı anlatan bütün dizeler
Ne düş, ne mübalağa ne mecazdır
İ.D.
Ne Dünyada, ne Marsta, ne Güneşte
Bir gülüşünle bu il ayda güzel.
Yandım ben gül bahçendeki ateşte
Yazdıklarımın hepsi sana özel.
Seni sevdiğime hiç şüphe duyma
Vicdanında zerre yanlışa uyma
Gömüldüğüm gönlüne acı koyma
Eşsiz düşünü yazarken aciz el.
Dilim bir sana karşı oluyor lal
Sana yoktur dünyamda hiç bir emsal
Bakışların şiirdir, gözlerin masal
Aşkınla yazılmış sanki her gazel.
Şimdi hastaysan ben nefes alamam
Bir adın kesti gönül eleğimi
Peri olmadığın suya dalamam
Sevda derdiyle şaştım feleğimi
Kaderim değilsin, hep kederimsin
Elden sakladığım gizli yerimsin
Belayı aşk ile boğan perimsin
Sen suda bile yaktın yüreğimi
Bir günde sevmedim ki vazgeçeyim
Sensiz öğle güneşinde geceyim
Sen üzülme, ağlama ki güleyim
Ben sensiz yaşayamam dileğimi.
İ.D
MARGHERİTAM
Aşkın yönlerini kaybettim, şaştım
Yok ki senden başka yol Margheritam
Divane gezdim, çöllerini aştım
Yağmur ol gözüme dol Margheritam.
Adını şiirime vermiş çiçek
Gözlerini gözlerimden hemen çek
Yazdıklarım gönülden hepsi gerçek
Sevdamda yapmadım rol Margheritam.
Gönlümden fidan düştü toprağına
Açmadı, alıştım ben kurağına
Hep "sevmiyor" sığdırdın yaprağına
"Seviyor"a kadar sol Margheritam.
İ.D.
Nedim'in Sitanbulu misali
Homeros'un destanlarında adın
Sevdanın kalbimde anıttır hali
Sen gönlümdeki taşı anlamadın
Asla kimseye gitmem demişsin
Sana yandığımı hissetmemişsin(!)
Bakışına öleni görmemişsin
Seni seven naaşı anlamadın.
Gönlüm sana bahçe, seninki çorak
Güldüğün zamanlar ömrümde durak
İlk kez şiir yazdım ben ağlayarak
Gözümden düşen yaşı anlamadın.
İ.D.
Ben Aşkıma Sadık Kaldım
Cümle alem ağlıyorken
Gülüşünden sevda aldım
Bana bir söz demiyorken
Ben aşkıma sadık kaldım
Gitme henüz vakit erken
Hiç bıkmadım naz çekerken
Beni hala sevmiyorken