O zaman,geçmişin sesleriyle,eski sardunyaların mırıltısıyla en amansız özlemlere yol açan kopuk iç çekişleriyle yüklü ılık bir esinti başladı.
Ne zaman sis çökse bir yerlere, dünya aniden renk değiştirse, işte o zaman:
Ilık bir esinti gibi unut beni.
Mırıldanarak geçeyim ömründen.
Sayfa 128 - BaranaKitabı okudu
Acaba şöyle bir söylemde bulunabilir miyim?..: sanki Tomris Uyar bir masanın başında oturup rastgele Türkiyedeki evlerin kapısını vurmuş ve ona açılan her evin yaşantısından kısa bir anı hikayeleştirmiş gibi.. ama seçtikleri hep hayata karşı kalp ağrısı olan insanlar.. usulca kapıyı aralayarak bize insanların ağrılarının ucundan gösterip aynı özenle kapıyı kapatıyor.. Ilık bir esinti tadında yazdıkları.. sanki o her yaşantının içinde ama biz onu göremiyoruz.. bir köşeden bizi izliyormuş gibi.. sanki bir sonraki hikaye senin hikayen olacakmış gibi.. hep söylerim yazarlık biraz medyumluğa benzer diye.. yazar bağ kurar okuyucusuyla hikayelerini anlattığı kişiler arasında.. Acaba Tomris hiç yorulmamış mı bu kadar insanın sözcülüğünü yaparken .. bu kadar yarım kalmışlığın, kırgınlığın taşıyıcılığını yaparken.. kim bilir ne büyük bir kalp ister yüzlerce hayata ev sahipliği yapmak.. 
Aramızdaki Şey 
Tomris Uyar
“Ilık bir esinti gibi incecik
Süzülen bulutundan parmaklarının
Öksüz bir boşluk kaldı avucumda
İçinde ömrümün yaralı yılları
Ve yeni yeni güzelleşmeye başlayan
Ankara çırpınan…
Sayfa 144 - KIRMIZI KEDİKitabı okudu
Ilık bir esinti gibi incecik
Süzülen bulutundan parmaklarının
Öksüz bir boşluk kaldı avucumda
İçinde ömrümün yaralı yılları
Ve yeni yeni güzelleşmeye başlayan
Ankara çırpınan...
Sayfa 144 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
V
Ilık bir esinti gibi incecik
Süzülen bulutundan parmaklarının
Öksüz bir boşluk kaldı avucumda İçinde ömrümün yaralı yılları
Ve yeni yeni güzelleşmeye başlayan
Ankara çırpınan...
