UMMUŞUM ÇOÇUKLUĞUMU YAŞIYORMUŞUM GENÇLİĞİMİ
Kalmışım bir başına,
Yanmışım hayallerden bozma şehirlere,
Dönüp durmuşum arkamda kalan zamana.
Sarmışım ıslak ıslak bezenmiş gençliğime.
Derin izlerde bulmuşum kendimi,
Sarmışım yaralarımı serçe kuş kanadı gibi.
Gündüze hoş geldin,
Geceye sitemli sitemli övgü.
Umutlara bağlanmış,
Karış karış toprağa ekmişim kendimi,
Öylesine renkli,
Sanat ve Bediüzzaman – 6
Uzun yıllardır Bediüzzaman’ın dini konuları ve temaları anlatımda nasıl sanat ve estetik kuramlarına göre hareket ettiğini anlatmaya çalışıyorum. Türkiyede muhafazakârların sanat ve estetik gibi bir gayreti yok, Bediüzzaman’ın sanat lügatine ve sanat meselelerine ve eşyaya ve tabiata bakışında nasıl sanatın
Hadi Değiştirelimmmm...:))
Kendi oluşturduğumuz bu dünyayı, her an değiştirebiliriz.
Yapmamız gereken tek şey, bakış açımızı biraz değiştirmek, o kadar.
İşe, günlük hayatımızı daha farklı gözlerle değerlendirmekle başlayabiliriz, mesela.
Çözüm; her şeyden önce, çevremizdeki her şeyle ne şekilde bağlantılı olduğumuzu anlamamız ve istediğimiz şeyleri hayatımıza çekebilmek için çekim alanımızı nasıl değiştirebileceğimizi kavramamızda gizlidir.
Kendimizi dünyadan kopuk olarak düşüneceğimize; kendimizi onun bir parçası olarak gördüğümüz anda, tüm istek ve arzularımıza kavuşma yolunda ilk önemli adımı attık demektir. Şu andan itibaren olumsuz düşüncelere dalmayacağız.
Waterloo Penceresi
Geç uyanıyorum. Geçen yıl karım öldü. Şehrin bir ucuna gömdük kırk yıllık sevgilimi. Bunu inanılmaz şekilde normalize ettik. Her gün karım ölüyo gibi yaptık. Karım ölürken başındaki hemşire söyledi. ''Hayat deva ediyo.'' Yazıyomuş, tam da ona sevgilisi. Şu yeşil Waterloo penceresinde değişik bir bakış açısı, ama etmiyor oğlum
İlişkilerde farklı alanlarda denklik gerek. Bunlardan biri de çekilen acı ve sıkıntı seviyesindeki denklik. Acı olgunlaştırır, bakış açısını değiştirir. Sizden daha az acı çekmiş birisinin sizi anlaması mümkün değildir. Bu nedenle birisiyle tanıştığınızda ilk sormanız gereken şeylerden birisi de hangi acıları çektiğidir.
Mfy
"İkinci bakış haram diye ilk bakışı uzatırdım
Kaşlarının arasında ben ne gemiler batırdım."
~yıldırım kerem çambel~
.
Miras üzerine...
Eveeet...
Gelelim günün bitmem diye direnen yanına...
Dinginliğine, kahvesine ve balkonuna...
Miras 'ı derleyip toplamaya karar verdiğimde; zihnimde iki büyük amaç vardı:
Bir ozan olan babamı yâd etmek
Ve kızıma ölümsüz bir anı bırakmak...
Yola böyle çıktım.
Sonra okuyacak olanları hesaba kattım
İçimi içime sığdıramadım!
Çünkü şiir
Kafamı kurcalayan bir düşünce var hep.
Kuran-I Kerim'e ilk emir:" OKU"
Peki ne okumamız lazım neyi düşünmemiz lazım. Nasıl bir bakış açısında olmamız lazım. Çünkü her insanın okuması bakış açısı hayat tecrübesi, fikirli aynı mıdır? Aynı zekaya mi sahiptir? (Düşünceleriniz herkesin farklı hayat tecrübesi olduğu, okuduğu çalıştığı, düşündüğü, tecrübe ettigi şeylerin farklı olduğu için benim için önemli. Ufakta olsa yorum yaparsanız sevinirim)