316 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
"Sözcükler, kardeşçiğim, ağaçta yaprak neyse, odur! Bir yaprağın niye öyle değil de böyle olduğunu anlayabilmek için ağaca bakmak, onun nasıl büyüyüp yetiştiğini bilmek gerekir. İçinde her şeyin olduğu bir bahçe gibidir kitap, kardeş... İyi de oradadır, yararlı da..."
Sayfa 186 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Reader Follow Recommendations
111 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
"Biliyor musunuz, çok yalnızım! Dünyada hiç kimsem yok! İnsan susar, susar; ama bir gün gelir, ruhunda biriken şeyleri ansızın boşaltmaya başlar... O zaman da, ağaçla da konuşmaya razı olur."
"Istırap ve acı çekme, geniş bir akla ve derin duygulara sahip olan insanlar için bir mecburiyettir."
“Canavarlar cehenneme gidecekmiş; cehennem yaptıkları kötülüğü, mahvettikleri hayatı geri getirebilir mi?”
"Ve görüyorsun ki alnımıza yazılanla kalbimize kazınan bir olmuyor."
"Giyotin sehpası bir serap gibidir. Giyotin tahta bir iskele, bir aygıt, demirden, tahtadan, iplerden oluşan bir mekanizma değildir. Karanlık amaçları olan bir canlıya benzer, tahta iskelesinin gördüğü, bu aygıtın duyduğu, bu mekanizmanın her şeyi anladığı, bu tahtanın, demirin, iplerin bir şeyler istediği söylenebilir. Giyotin, varlığının ruhu daldırdığı düşler âlemiyle ürkütücü görünür ve yaptığı işe kendi de karışır. Celladın suç ortağı olan giyotin eti yer, kanı içer. Giyotin yargıç ve marangoz tarafından üretilen bir canavara, neden olduğu ölümler yüzünden korkunç bir yaşam süren bir hayalete benzer."
"Ey sen, dünyada mevcut her şeyi yarattığı söylenen, hakkında en ufak fikrim olmayan sen, ancak lafta tanıdığım ve her gün yanılan insanların bana söyledikleri kadar bildiğim sen, tanrı denilen acayip ve hayal ürünü varlık! Kesinlikle, gerçekten ve herkesin önünde ilan ediyorum ki sana en ufak bir inancım yok ve bunun da nedeni gayet mükemmel; dünyadaki hiçbir şeyin akla yatkınlığına kanıt olmadığı saçma bir varoluşa beni ikna edecek hiçbir şey bulamıyorum. Hayal ürünü ve işe yaramaz varlık, adın bile yeryüzünde hiçbir politik savaşın döktüremeyeceği kadar kan akıttı. İnsanlar çılgınca umutları ve gülünç korkularıyla ne yazık ki seni hiçlikten çıkartmaya cüret ettiler. Keşke geri girsen o hiçliğe! Sen insan soyuna eziyet etmek için çıktın ortaya yalnızca. Senden söz etmeyi aklından geçirmiş ilk sersem boğazlansaydı, yeryüzünde ne çok cinayet engellenirdi!"
"Geceleri gökkuşağına boyamak mıdır suçum? Herkes bağırırken şiirler okumak mı, susmak mı sözün bittiği yerde, kusmak mı sindirebildiklerinizi? Apansız uykum kaçıyor kaç gece, bu da mı aleyhime kanıt? Sondan saymaya başladım adları, böyle hoşuma gidiyor. Beğenmeseler de seviyorum ellerimi, hep olmayacak düşler görüyorum, yenileceğim kavgalara giriyorum durmadan. Silin adımı listenizden, yokum; aslında bir oyun olan kavgalarınızda ve aslı bir kavga olan oyunlarınızda. Kirli sevinçlerinize ortak etmeyin beni. Gözyaşlarınızı da paylaşmıyorum. Yalan övgülerinize ihtiyacım yok. Gıyabımda kesinleşmiş hükümler verin. Bir sürgün nereye sürülebilir? Gölgeler kelepçeye vurulur mu? Çekilin, yürümediğiniz yollarımı kirletmeyin!"