O kadar soğudum ki artık bir derdim bile yok
Gözyaşlarım aile oldu benim bir ferdim bile yok
Ayaklarımda güç tükendikçe verdim yine yol
Aynı döngü aynı sabah aynı adam aynı rol..
Tek tek koydum taşları her biri bin bir emek
Korudu beni dalgalardan denizlerden gülümseyerek
Elimden gelmez sandım bu duvarı mahvetmek
Bir gecede mahvetmek bir gecede mahvetmek
Denize direnmek kolaydır da zor gelir affetmek
Zor gelir affetmek zor gelir affetmek
Bir gece yatıyordu, ben de yanındaydım. "Babacığım, mezarıma toprakla örttükten sonra üzerine bir ekmek kabuğu ufala," dedi. "Serçeler gelir; seslerini duyar, yalnız olmadığıma sevinirim."