Aklımı tırmalıyor gece içerisine çöken, duvarda asılı akrep ile yelkovanın birbirini kovalaması. Birbirlerini bu kadar mı seviyorlar. Yoksa birbirlerine olan “bu kadar” nefretten mi kaçıyorlar? Zımpara gibi düşüncelerimin tozunu attırıyorlar.. izleri üzerime dökülüyor. Zamanın kancası göğsüme bağlı. Geçmiş ile gelecek arasında asılı kalmış “şimdimde” parçalayarak çekiyor beni. Bir yarım yetim. Yarınım yok. Dünüm bugünüme sımsıkı bağlı...
“Uçurtmalar bağlıyorum göğsüme, bir rüzgara dolanıyorum, fersah fersah uçsuzlara, bucaksızlara yol ediniyorum. Bir kıyı kasabası arıyorum. Uzun soluklu bir nokta koyabilmek için kendime.”