İnsanların iz düşümleri ya okul yıllarında, yada askerlikte oluyor. Daha sonraki iz düşümleri sunî göletler gibi olduğundan, insan hayatındaki ilkler hiçbir zaman unutulmaz.
Sayfa 229 - İlke kitabevi yayınları, 5. Baskı 2005Kitabı okudu
İlkler hiç unutulmuyor.
Çünkü gerçek aşk
hep ilkli cümleleri son kezmiş gibi yaşatır insana.
Bir kalp kaç kez bağlanırdı başka bir kalbe? İlkler unutulmazdı ve yazılı olmayan bir kuraldı ama insan kapatırsa kendini kendine, içinde halledemezse içi ölürdü.
Sayfa 328Kitabı okudu
Peçe altında davet;
Duvaklar şahid olun!
Fısıltılı bir halvet:
Dudaklar şahid olun!
Erkam'ın evi dolu;
İlklerin karakolu.
Önü uçsuz çöl yolu;
Uzaklar şahid olun!
İlkler, gençten ve kuldan,
Mustaripten, yoksuldan.
Baba ayrı oğuldan.
Ocaklar şahid olun!
#önsöz:)
Bir babanın ilk evladının doğumunda hissettiği ve yaşadığı mutluluk ne ise bir katibin ilk kitabında duyduğu ruh hâli de aynı olsa gerek... İlkler her zaman farklıdır, insanda hep bambaşka izler bırakır.
Güç Sadece Ruhtadır
Güçlü olmak zordu,
Güçlü görünmek,
Güçlü yaşamak,
Bunu hissederek yaşamak..
Kırılacak paramparça olacaktın.
Kırıp parçalayacaktın
Sonra pişman olacaktın.
Pişmanlık işe yaramayacaktı.
Çünkü güçlü olmak işe yaramayanlardan da oluşuyordu bir noktada.
Ezilecektin görmezden gelinecektin ama durmadan savaşacak mücadele edecektin.
Bir noktada gurur bile
‘İlk’ler,insan yaşamında tatlı mı,heyecan verici mi,yönlendirici mi bilemiyorum.
Ama ilk’ler sonsuz,onu biliyorum.
Sayfa 524Kitabı okudu
ÖĞRETMENLİK HAYATIMIN MANZUMESİ
Mardin ilkler, ilk heyecanlar manzumesi;
İstanbul'dur, çözülmesi imkansız insanlar bilmecesi,
Uşak'tır, "İnsanları idare etmek zor bir sanattır, felsefesi,
Kocaeli oldu bana; hayat tecrübesi,
Zor bulunur insanın iyisi ve delisi.
Farklı farkında ve ezber bozandır bir ikisi
Bundan sonrası bana muammadır, Hak Teala'ya kalmış gerisi.
Hayat ezel ebed arasında birkaç mısralık bir esrar manzumesi.
KK