Âh, ey aymazlık, ey kısmetin serâbı
Seni mümkün mü izlememek...
Sayfa 127
Uzak değil, şu küçük zirve-i sefîde kadar
Şu parlayan tepecik yok mu?Âh, bir sarsar
Anîf sadme-i gûlânesiyle bir kuvvet
Dururken öyle habersizce sanki bî-hareket
Alıp götürse bizi...
Sayfa 40
Kimseden ümmîd-i feyz etmem, dilenmem perr ü bâl
Kendi cevvim, kendi eflâkimde kendim tâirim
İnhinâ tavk-ı esâretden girândır boynuma
Fikri hür, irfânı hür, vicdânı hür bir şairim...
Tevfik Fikret
Sayfa 34
Okur Takip Önerileri
Yine zaman kaybederdi Türkiye, hiç değişmeyen kaderiyle zaman kaybederdi. Olsun, kadın erkek tüm insanlığın aklın ve vicdanın aydınlattığı yolda yürümeyi seçeceği gün er veya geç gelecekti...
Sayfa 303
Mutsuzluk da, tıpkı mutluluk gibi insanın gözlerinden yansır...
Sayfa 114
Doktorluk bıçak sırtında yürümeye benzer, her karar bir sorumluluktur...
Sayfa 18
Marifet; kaderimiz güzel olmasa da, hayatın bize kapattığı kapılara yeni bir anahtar uydurabilmekte...
Sayfa 107
Geçmişimizi iyi tanır, nereden, hangi koşullarda, hangi acılarla ve yaralarla bugünlere geldiğimizi görebilirsek zaten bu yolun bizi nereye götüreceğini de görürüz...
Sayfa 47
Ödül de ceza da duygularımız aracılığıyla geliyor bize...
Sayfa 35
Aşk böyle bir şey galiba. Beklediğin zamanda gelmiyor başına. Zor zamanları kolluyor...
Sayfa 93
Bir süre sonra tüm acılar birbirine karışıp sessizliği öğreniyordu...
Sayfa 41
Ne olduğumuzu biliyoruz ama ne olacağımızı bilmiyoruz...
Sayfa 24
Elmaslar sadece toprağın karanlıklarında, gerçekler sadece düşüncenin derinliklerinde bulunur...
Sayfa 277
Doğru yolu anca arkanda bıraktıklarını umursamamaya başladıktan sonra yürürsün...
Sayfa 182
Ömrünüzü sustuklarınızı duyan biriyle geçirin...
Sayfa 166