İlmincisi
@ilminincisi
47 reader point
Joined on August 2017
Şu anda okuduğu kitaplar
İnsan insana muhtaç. Çünkü her insanda bir tecelliyât var ve siz o tecelliyâttan istifâde ediyorsunuz. Safer Efendi Derdi ki, “Bir mesele zuhur ederse ve meseleyi çözemezseniz, istişare edin.” Peki kiminle edelim? “Sizi seven birisi ile”. Ama neden?
“Ola ki Allah onun kalbine sizin probleminizin çözümünü ilham etmiştir. O size söyler siz de çözersiniz”
Sadettin Ökten
Reader Follow Recommendations
Kader, alnımda mücevher, vefasızlık, sırtımda bir hançer.
"Zamana değer veren, gününün değerini bilen, her gün biraz daha ölmekte olduğunu anlayan bir kimse gösterebilir misin bana? Yanıldığımız bir nokta var: Sanıyoruz ki ölüm önümüzdedir; oysa ölümün büyük bir kısmı şimdiden geçip gitmiştir. Hayatımızın geride kalan kısmını ölüm eline geçirmiş. O halde, bana yazdığın gibi davran Lucilius'um, sarıl bütün saatlerine: Bugününe el koyarsan, daha az bağlı kalacaksın yarına. Böyledir bu iş: Yaşamak ertelendi mi, hızla akar geçer."
Çırpınmadan yaşayan var mı? Yaşayabilen?
Sakin ve emin adımlarla bunu başarabilen?
Ben buna, yalpalamak da derim. Ben buna, düşüp düşüp kalkmakta. Duvarlara çarpa çarpa yol almak da derim...
İlmincisi
@ilminincisi
·13 August 2023 10:05
Kaderimde " Toparlanın gitmiyoruz!" nidasıyla bu yaşta çırpınmak varmış. Biliyorum, çırpınmak ne bana, ne de bir başkasına fayda verir. Benim gibi, çırpınıştan hiçbir yarar ummadan çırpına çırpına yaşayan bir miktar insanın bulunduğu düşüncesinden kendine bir teselli payı çıkarıyorum.
“Halbuki gönlüm, baştan başa bütün sevdiklerimin ölüleriyle dolu.”
O kadar aciziz ki çabalamanın nasıl yapılacağını bile bilmiyoruz. Ya da sabretmenin. Çabalamayı veya sabretmeyi geçtim ; vazgeçmeyi de, kabullenmeyi de yapamıyoruz. Aslında vazgeçmek ve kabullenmenin, çaba ve sabır olduğunu anlamıyoruz. Anlayamıyoruz. Anlamak istemiyoruz.
İstediğimiz olmadığı için olana kadar gösterdiğimiz bir fiil midir Sabretmek? Yokluğa sabretmek, olmama ihtimaline sabretmek, dünyada cenneti beklememek nedir o zman? İmtihan sırrı bunun neresinde? Hikmet nerde?
Suda boğulan çırpındıkça daha çok batar ya hani,
sıkıntı geçsin diye çabaladıklarım gözümün önüne geliyor.
Hani şair diyor ya " Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği.."
Tam bu cümlenin aşamalarındayım işte. Ya düzeltmek
Ya düzeltmeye kalkışmak
Ya da yok etmek.
Velhasıl pencereden seyredip içlerine girmemek lazım. Mevla görelim neyler, neylerse güzel eyler.
Bir şeyler bitmeli.
İyiymiş gibi yapmalar, memnunmuş, hayat devam ediyormuş...
Ya muş'ları atmalı, ya da bütün kavramları yıkıp sil baştan başlamalı.
Olanlara da, olmayanlara da amenna.
Acı dinsin diye,
Bitsin diye,
Afiyet için amenna...
"Aşk, şiddetli bir muhabbettir. Fâni mahbuplara müteveccih olduğu vakit, ya o aşk kendi sahibini daimî bir azap ve elemde bırakır. Veyahut o mecazî mahbup, o şiddetli muhabbetin fiyatına değmediği için, bâki bir mahbubu arattırır; aşk-ı mecazî, aşk-ı hakikîye inkılâp eder."
"İşte, insanda binlerle hissiyat var. Her birisinin, aşk gibi, iki mertebesi var: biri mecazî, biri hakikî." (Mektubat, Dokuzuncu Mektup.)