“‘Müzeyyen,’ dedim, ‘sende hicran yarasından derin yara mı var?’”
“Ne olmuştu da, ‘Seninle dünyanın her yerine gelirim,’ diyen Müzeyyen, durduğu yerden çekip gitmelere başlamıştı?”
Okur Takip Önerileri
“Bitmesi gerektiği halde sürüyorsa hastalıktı artık, aşk değil.”
“Arkasına yaslandı, gülümsedi. Herhangi bir beklentisi, amacı ya da sonucu olmayan bu sıradan konuşma içinde büyüyen sıkıntıya iyi geliyordu, tam istediği gibi. Yan masadan baktı kendine. Karşısında bir kadın. Yaşıyordu işte, trendeki diğer sıradan insanlar gibi.”
Sayfa 189Kitabı okudu
C tekrar paylaştı.
“Bu, insanın eleme karşı son müdâfaa vâsıtalarıdır. Kalbinin kırıldığı yeri ebediyyen terk edip yola revân olmak, dâimî hareketle hâtıraları öldürmek...”
C tekrar paylaştı.
“Senelerden sonra anladım: Erkekler bizi, yâni senin ve benim gibi kadınları, ölesiye sevseler bile yine îcâbında terk ederler. Biz efendi kadınlarız, bizim şahsiyetimiz vardır. Bizi yüzüstü mukadderâtımıza bırakırlar. Bilirler ki biz yine kalkarız ve sendelesek dahi yolunuza devam ederiz. Biz, son nefese kadar müsellâh ve mücehhez kalırız. Ölürken silâh elimizde ölürüz.
Bu zâhirî babayiğitlik, bu bize pahalıya mal olan kahramanlık erkeği kandırır."
Sayfa 174Kitabı okudu
C tekrar paylaştı.
“Dünyâda bir saman çöpü bile yoktu ki ona aşkını hatırlatmasın.”
Sayfa 57Kitabı okudu
“Ama denize coşmama emrini veremezsin. Ve işte benden istediğin de buydu.”
Sayfa 146
“Ne gezer diyorum ama, iş, bunu ispata gelince, sanki, nutkum tutulmuş gibi donup kalıyorum; ‘Ben, otuz beş yıl, hep aynı erkeğin aşkı ile yanıp kavruldum,’ demekten başka söyleyecek söz bulamıyorum.”
Sayfa 15
C tekrar paylaştı.
“O vakit, daha benim hiçbir şeyim değildi. Fakat, her şeyimdi. Üstümde, hiç kimsenin paylaşamayacağı bir nüfuzu, bir hükmü vardı. Gözleri gözlerime her değişinde: ‘Söyleyin; emriniz nedir?’ diyeceğim gelirdi.”
Sayfa 141 - Selma Hanım
