xiao
@iluvninazenik
46 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Kirli bir çamaşırdı üzerimde yaşamak. Umutlarımı yitirmiştim. Arayıp bulacak gücüm kalmamıştı. Öylesine yorgundum, bitkindim. Ellerimi sevmiyordum, gözlerim utanç veriyordu gözlerime. Damarlarımdaki kan rahatsız ediyordu beni. Ölmek, gitgide bir umut haline geliyordu içimde. Büyüyor, büyüyordu.
Sayfa 30Kitabı okudu
Hatırlıyor musun? Bir şiirimde:
“Bir yere kadar yaşamak güzel
Ama bir yerde ölüm güzel oluyor”
demişttim.
İşte bu gün ölümün o güzel olduğu yerdeyim.
Sayfa 28Kitabı okudu
Şehirler de insanlara benzer. Duyguları, açlıkları, uykuları vardır, kinleri ve nefretleri vardır, aşkları vardır, büyük. İnsan âşık değilse, bu şehirde yaşamamalı, çekip gitmeli.
Şehirler de insanlara benzer. İnsan bir şehir olamıyacaksa, senin içinde yaşadığın; artık yaşamamalı buralarda. çekip gitmeli.
Bir gününde dört mevsim var bu şehrin. Her sokağında bir dünya var.
Sayfa 20Kitabı okudu
Aramak... Ömür boyunca aramak... Yalnız seni aramak... Paslı teneke kutularda, küf kokan dolaplarda, çerçevelerde, tenhalarda, ağaç diplerinde, sonra vapurlarda, trenlerde hep seni aramak. Belki bu şehirde değilsin. Ne çıkar? Seni arıyorum ya. Belki de ayni sokakta evlerimiz, sabahları beni görüyorsun işime giderken. Sonra akşamı bekliyorsun, alacakaranlığı... Beni bekliyorsun ya da bir başkasını, bir başkasını...
Sayfa 9Kitabı okudu
ancak ölümle son bulup geçer yaşadığımız mihnet.
Sayfa 146Kitabı okudu
Ruh yaşamı sürdürür; ben ki ölüyüm burda,
hiç kuşkum yok, ölüydüm dünyada yaşarken de.
Sayfa 123Kitabı okudu
Istırap için doğmuşum; şu yaşamım perişanlık!
Sayfa 24Kitabı okudu
Her kim doğmuşsa, günü gelecek,
her canlıyı er geç yok eden
güneş onu mutlaka silecek.
Sevinç de gam da gidecek elden,
iz kalmayacak akıldan, sözden,
soylu aileden, nice nesilden;
hep güneşte gölge, rüzgârda duman.
Biz de onlar gibiydik bir zaman,
siz nasılsanız öyle: Şen, üzgün;
tam gördüğünüz gibiyiz bugün;
canı çıkmış, güneş altında toprak.
Her canlı er geç yokluğa varacak.
Bir zamanlar fışkırırdı ışık
gözümüzün her mağarasından,
hepsi boş, karanlık, korkunç artık;
peşinden bunları sürükler zaman.
Sayfa 19Kitabı okudu