Mektuplar , kağıttan başka bir şey değil. Yakılsalar bile , yürekte kalması gereken kalır; yakılmayıp saklansa bile, uçup gitmesi gereken uçup gider.
Sayfa 373Kitabı okudu
Tam olarak ne yapacağını bilmek, üzerinden büyük bir yükün kalkmasına neden olmuştu.
Sayfa 360Kitabı okudu
Zaman zaman kendimi bir müze bekçisi olarak görüyorum, kimsenin uğramadığı devasa boş bir müze bu; ben bu müzeye kimse için değil sadece kendim için bekçilik ediyorum.
Sayfa 353Kitabı okudu
Pazar günü zembereğimi kurmuyorum.
Sayfa 258Kitabı okudu
Bu hastalığın özelliklerinden biri de bu. Beynin kimi bölümlerinde bir şeyler baskı oluşturuyor ve hasta, insanlara her türden fena şeyi söyleyebiliyor. Hastalığın bir sonucu olduğunu bilsen bile, gene de kırılıyorsun. Ne yapacaksın, böyle işte. Ben elimden geleni yapmaya çalışıyorum ve bana rezalet şeyler söylüyor.
Sayfa 251Kitabı okudu
Yiyeceğin lezzetli gelmesi iyi bir şey. Sanki yaşadığımızın bir tür kanıtı gibi.
Sayfa 249Kitabı okudu
Başkalarına karşı, kendime olduğumdan daha sabırlıyım ve başkalarının iyi yönlerini kolayca ortaya çıkarıyorum. Ben böyleyim işte. Kısacası bir kibrit kutusunun kibrit sürtme yerine benzetiyorum. Ama önemli değil. Beni özellikle rahatsız etmiyor. İkinci sınıf bir kibrit olmaktansa, birinci sınıf bir kibrit kutusu olmayı yeğlerim.
Sayfa 197Kitabı okudu
Peki insanlar kalbini açınca ne oluyor?
İyileşiyorlar.
Sayfa 134Kitabı okudu
Şaka gibiydi. Rüzgar biraz yön değiştirse , haykırışları fısıltıya dönüşüyordu.
Sayfa 67Kitabı okudu