Hüseyin
@incenicco
İngiliz Dili ve Edebiyatı
58 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
"ben hedefime varmak istiyorum, ben kendi yolumu yürüyorum. gecikenlerin ve mızmızların üzerinden atlayıp geçeceğim. böylece benim yürüyüşüm, onların batışı olacak."
Okur Takip Önerileri
her an ölümle yüz yüze kalabilirim. ama yaşayabildiğim sürece ölümü karşılamaya gitmem gerekmez. bir gün ister istemez ölümle karşılaşacağım; bu önemli değil. önemli olan benim yaşamamın veya ölümümün başkalarının yaşamını nasıl etkileyeceği....
siz çok düşünüyorsunuz. hep düşünmek, hep düşünmek gerekmez. yola
çıkınca korkunuz mutlaka geçer.
ay:
- dünya çok büyük. her tarafı dolaşamazsın.
balık:
- olsun; gidebildiğim kadar gideceğim.
cahil olmasaydınız, dünyada birçoklarının kendilerine göre bir güzellikleri olduğunu bilirdiniz. adınız bile size ait değil!
ben bilmek istiyorum; gerçekten de yaşamak dediğimiz şey şu bir avuç yerde yaşlanıncaya kadar dolaşıp durmaktan mı ibaret; yoksa dünyada başka şekilde yaşamak da mümkün mü?
çalışma sisteminin temelinde disiplin yer al-
maktaydı. "disiplin, disiplin ve yine disiplin," der dururdu ve son kelimeyi söylerken genellikle konuştuğu kişinin yüzüne, hükmeden tarafın kendisi olduğunu vurgulamak için dik dik bakardı.
o zamanlar sevindirici görünen olaylar şimdi gözünün önünde dağılıyor, değersiz, çirkin bir hal alıveriyordu.
ama bu tatlılığı duyan adam yoktu artık ... sanki başka birisine ait bir anıydı bu.
ivan ilyiç'in hayatının son günlerini en çok çevresindeki ve kendi içindeki bu yalan zehirliyordu.
bu yalan, ivan ilyiç için son derece acı vericiydi. işin tuhafı, çevresindekiler ona bu
hokkabazlıkları yaparken kaç kez, "bırakın şu yalanları! ölmekte olduğumu siz de biliyorsunuz, ben de biliyorum. yalan söylemekten vazgeçin bari!" diye bağıracak
gibi oluyordu. ne var ki hiçbir zaman kendinde bunu yapacak gücü bulamıyordu.