n
@inciricim
•she/her•
•intj 6w5 641 sp/sx chaotic neutral•
•richard papen kinnie•
49 reader point
Joined on March 2021
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Öğrendiğimize göre Buda, acının arzudan kaynaklandığını ve arzunun kesilmesinin acının da kesilmesi anlamına geldiğini söylemişti. Bir şeylerin parçalanmamasını dilemeyi bıraktığınızda, parçalandıklarında acı çekmeyi de bırakırsınız.
Sayfa 280 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
n
, Updated the 2023 reading target.2023 READING GOAL
2/25 books - %8 completed
2 books read
25 books
952 pages
0 reviews
133 quotes
Reader Follow Recommendations
O aylarda ne yapmaya çalıştığımı, yaşamak istemeyen bir insanı yaşatmanın ne kadar zor olduğunu düşündüm. Önce mantıkla giriyorsun (Uğruna yaşanacak bir sürü şey var), sonra suçluluk hissini yokluyorsun (Benim hatırım yok mu?), o sökmezse öfkeyi , tehditleri, yakarışları deniyorsun (Bak ihtiyar bir adamım ben, yapma bunu bana). Ama bir kere tamam derlerse, azmettirici olarak senin kendini kandırma sürecin başlıyor, çünkü ona ağır geldiğini, yaşamayı hiç istemediğini, var olmanın dayanılmaz ağırlığı altında ezildiğini görüyor ve her gün kendine tekrarlıyorsun: Ben doğrusunu yapıyorum. Onu istediğini yapmaya bırakmak doğanın ve aşkın kanununu çiğnemek demek. Atlıyorsun mutlu anların üzerine, kanıt olarak gözüne sokuyorsun -Bak işte bu yüzden yaşamaya değer. Bu yüzden yaşamaya zorluyorum seni ama o bir an, diğer tüm anlan, anların büyük çoğunluğunu telafi edemiyor.
Sayfa 844 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
O akşam bulaşıkları topluyorduk, makineye koymam için uzattığı kase parmaklarından kayıp düştü, yerde parçalandı. "Lanet olsun!" diye bağırdı. "Çok özür dilerim Harold, çok salağım, çok sakarım." Lafı bile olmayacağını söylememize rağmen üzüntüsü giderek arttı, sonunda burnu kanamaya başladı. "Jude" dedim ona, "olur öyle, ne üzülüyorsun?" Ama başını salladı, "Hayır" dedi, "her şeyi berbat ediyorum. Neye elimi değdirsem kurutuyorum." Yerdeki kırıkları toplarken Julia'yla birbirimize baktık, ne diyeceğimizi bilemedik: Verdiği tepki, olana kıyasla çok abartılıydı. Fakat tabağı duvara çarpmasından bu yana geçen aylarda birkaç olay daha yaşanmıştı ve onunla geçirdiğim hayatım boyunca ilk kez ne kadar öfke dolu olduğunu, öfkesini bastırmak için her gün ne kadar mücadele verdiğini anlamıştım.
Sayfa 843 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
Korktuğun biriyle gerçek bir ilişki yaşayabilir misin? Elbette yaşarsın. Ama yine de korkutuyordu beni çünkü güçlü olan oydu, ben zayıftım: Kendini öldürürse, kendini benden koparırsa yaşamaya devam edeceğimi biliyordum ama yaşamak bir görev haline gelecekti; o andan sonra hep açıklamalar arayacak, geçmişi didik didik ederek hatalarımı bulacaktım. Ve tabii onu ne kadar özleyeceğimi de biliyordum, çünkü aramızdan ayrılışının provalarını yapmış olsa da ben bir türlü bunlara alışamamış, sarsıntısını kanıksayamamıştım.
Sayfa 842 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
Rahat, samimi, güzel bir yemekti ama sessiz de geçti, bir ara başımı kaldırdığımda hiçbirimizin yemeklere dokunmadığını, ya tavana ya tabaklara ya birbirimize baktığımızı, farklı farklı düşünceler içinde olsak da hepimizin aklında tek bir şey olduğunu fark ettim.
Sayfa 839 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
Soğuk ve sessiz tuvalette, eskiden kalma "Ya" oyununa başlıyor kendi kendine: Ya hiç Luke Birader'in peşinden gitmeseydim? Ya Dr. Traylor'ın beni almasına izin vermeseydim? Ya Caleb'i içeri davet etmeseydim? Ya Ana'yı daha çok dinleseydim?
Her soru beyninde zonklayarak devam ediyor. Ama başka yollara da sapıyor: Ya Willem'le tanışmasaydım? Ya Harold'la tanışmasaydım? Ya Julia veya Andy veya Malcolm veya JB veya Richard veya Lucien veya onca insanla tanışmasaydım: Rhodes ve Citizen ve Phaedra ve Elijah hiç girmeseydi hayatıma? Ya Henry Young'lar? Sanjay? En korkutucu sorular insanlarla ilgili olanları. En güzelleri de öyle.
Sayfa 835 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
İşte, diyor içinden heyecandan başı dönerek, Harold ona doğru yürürken bir kez daha, işte şimdi, şimdi işte. Harold elini kaldırıyor ve geceyi kapatacak sertlikte bir yumruk bekliyor, yarın sabah yatağında uyanacak ve bir süre bu anı, neler yaptığını unutabilecek.
Ama aksine Harold'ın onu kollarıyla sardığını fark ediyor, onu itmeye
Sayfa 833 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
Hastaneye yattığından bu yana, bir kişiyi kendisi için yaşamaya ikna etmenin imkansızlığını biliyordu. Ama insanlara başkaları için yaşamaları gerektiğini hissettirmenin soruna daha etkili bir çözüm olacağını düşünüyordu; kendi gözünde en sağlam argüman buydu. İşin özünde, Harold'a borcu vardı. Willem'e borcu vardı. Eğer onlar onun yaşamasını istiyorsa, yaşayacaktı. O günlerde amacını bilemeden, bulanık sularda günlerini tüketse de, şimdi onlar için hayatta kaldığını, kendinden geçip onlar için çaba göstermesinin de gurur duyabileceği ender şeylerden biri olduğunu anlıyor. Neden hayatta kalmasını istediklerini bilmiyor; tek bildiği, onlar istediler, o da kaldı. Gitgide huzuru, hatta neşeyi bile baştan keşfetti.
Sayfa 820 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
Hayatın anlamı var mı yok mu diye düşünmeyi, bir tuzu kuru insan meselesi olarak, hatta bir ayrıcalık olarak görmüştü hep. Kendi hayatını anlamlı bulmuyordu. Ama bundan da çok rahatsız değildi.
Hayatının değerine dair dertleri hiç olmasa da, kendisinin ve daha bir dolu insanın yaşamaya neden devam ettiğini hep merak etmişti; bazen kendini ikna etmekte bile zorlanıyordu, oysa daha milyarlarca insan aklının dahi almayacağı yokluklar, sefalet ve hastalıklar içinde yaşayıp gidiyordu. Ama hiç vazgeçmiyorlardı. O zaman insanın yaşama kararlılığı bir tercih değil de, evrimin eyleme geçiş şekli miydi?
Sayfa 820 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
Willem'in onu cesur, yaratıcı, takdire değer biri olarak değerlendirmesine bir türlü inanamamıştı. Willem bunları söylerken utanır, biri onu dolandırıyormuş gibi hissederdi. Kimdi Willem'in tarif ettiği bu insan? İtirafı bile Willem'in onun hakkındaki algısını değiştirememiş, hatta Willem'in saygısı azalacağına artmıştı ve bunun sebebini çözemese de varlığından avuntu duyuyordu. İkna olmamasına rağmen, birinin onu değerli görmesi, hayatını anlamlı bulması ona devam etme gücü vermişti.
Sayfa 818 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
Yaptığı saçmalığın farkında olsa da, canı yemek istemiyor. Yemek eylemi bile itici geliyor ona. İstek ve ihtiyaçların ötesine geçebilmeyi arzuluyor. Hayatını ovula ovula ok başı gibi incecik kalmış bir sabun parçası olarak görüyor, her gün bir parçasının daha eriyip gittiğini hissediyor.
Sayfa 817 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
Ama artık dikkatli olması gerektiğini biliyor: Öfkenin tadı diline geldi, kontrol altında tutması gerektiğinin farkında. Ağzından ısıran kara sinekler sürüsü gibi fırlamaya fırsat kolladığını hissediyor. Bu kadar öfkenin nerede saklandığını merak ediyor. Nasıl yok edebilir bunu?
Sayfa 815 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
Bu galerilerde çoğunlukla "Kurbağa ve Murbağa"dan resimler var, dolaşırken resimleri değil, bunları ilk gördüğü zaman yaşamakta olduklarını düşünüyor: JB'nin stüdyosundaydı, Willem'le daha yeni başlamışlardı, duygu yoğunluğuyla baş edebilmek için ikinci bir kalbi, ikinci bir beyni çıkacakmış gibi hissediyordu, hayatının mucizesiydi.
Sayfa 808 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu
Bu kattaki galeriler JB'nin ilk işlerine, hatta çocukluk çalışmalarına ayrılmış, pek çok çerçeveli çocukluk çizimi var, hatta birinde matematik sınav kağıdının üzerine kurşunkalemle sınıf arkadaşlarını çizmiş; sıralarına eğilmiş şeker yiyen, kuş besleyen sekiz dokuz yaşındaki çocuklar. Bunları çizeyim derken soruları çözmeyi unutmuş, sınavın tepesinde kırmızı kalemle koca bir sıfır, altında da bir not var: "Sayın Bayan Marion, sorunumuzu görüyorsunuz. En kısa zamanda ofisime bekliyorum. Saygılarımla, Jamie Greenberg. Not: Oğlunuz inanılmaz bir yetenek." Buna bakarken gülümsüyor ve uzun zamandır ilk kez gülümsediğini hissediyor.
Sayfa 806 - Doğan Kitap YayıneviKitabı okudu