Reader Follow Recommendations
"seni ne kadar özlediğimi keşke anlatabilsem." gibi düz bir cümleyle karşılık bulan özlem, şairin dilinde bir çırpıda "şurama saplanana özlem demeselerdi, bıçak derdim." ifadesine dönüşebiliyor. bu farklılaşma kültürler arasında da görülebiliyor. kişinin iç sıkıntısının artması ve herhangi bir şey yapma konusunda isteksizlik yaşaması olarak tanımlanan depresyon hâli, japonlarda "ruhun üşümesi" olarak ifade edilirken anadolu’da ise "gönlün yorulması" şeklinde niteleniyor.
küçükken renkler daha mı renkliydi? yoksa renkler zaten hep soluk muydu? onu bilmiyorum ama artık soluk gözüküyor. ve ben küçüklüğümü özlüyorum.
bazı insanlar böyle yaşar diye değil, nasıl istiyorsan yaşa istiyorum, benimle yaşa istiyorum
“eskiler yaz sonuna tahin-pekmez günler derlerdi, ne güzel! koyu tarçınla acı karanfil karışımı bir duygu, bir tat. batan güneşin kızılıyla baygın ıhlamur kokusu.”